Yeni Dünya, Sabahattin Ali'nin 1936-1942 yılları arasında çeşitli gazetelerde yer almış 13 kısa öyküsünün derlendiği kitaptır.
Öyküler Anadolu insanını ve yaşamlarını, o dönemin sosyolojik, siyasi, ekonomik durumunu başarılı şekilde yansıtmakta fakat benim açımdan kitabın tek olumlu yönü de bu. Bazı öyküler dilin sadeliği ve olayların basitliği ile biraz zayıf kalmış.
İlk öykülerde bu zayıflık kendini daha çok belli ederken ilerleyen bölümlerde durum biraz daha değişip öykülerin verdiği zevk arttı. Fakat yine de çok iyi diyemeyeceğim.
Sabahattin Ali dönem sorunlarını sade bir dil ile aktarma konusunda usta bir yazar olduğunu bu kitaptaki öykülerinde de göstermiş. Anadolu insanının imkan kısıtlılığını; sağlık, eğitim, bürokrasi sorunlarını öykülerinde anlatmış ve sosyolojik açıdan incelendiğinde kıymetli noktalara parmak basmış. Yoksulluk, vurdumduymazlık, toplumsal cinsiyet rolleri, acımasızlık, aşk, örf adet gibi pek çok konuyu anlatan eser, Sabahattin Ali'nin sade ve anlaşılır diliyle toplumun bir ayak izidir.
Son nokta olarak kitaba ismini veren Yeni Dünya öyküsü yerine farklı bir öykü seçilebilirdi diye düşünüyorum. Zira Yeni Dünya'dan daha başarılı öyküler kitapta yer alıyordu.
