Çocuklarla çalışmaya başladığımda anladım ki, çocuklara bir bilgiyi aktarabilmek için onların anladığı dili kullanmanız gerekiyor. Yoksa belli bir süreden sonra sizi dinlemiyorlar.
Anlatacaklarınızı onların en iyi bildiği "oyun" diliyle aktarabilirseniz her şeyi kolaylıkla öğreniyorlar.
Okurken, "Bunu biliyorum, evet okumuştum, aaa, ben de aynı fikirdeyim..." şeklinde içsel konuşmalar yaşayabilirsiniz. Önemli olan bilmeniz değil, YAPA-bilmenizdir. Bildiklerinizi eyleme geçirip, uygulayabiliyorsanız çok güzel.
Her çocuk (yani her birey) TEK ve ÖZEL'dir. Bu nedenle her kişiye aynı davranmak aynı sonucu vermeyebilir.
Unutmayın ki, çocuğunuzu sadece "bir" kez yetiştirebiliyorsunuz...
Okula başlamasıyla birlikte, aileler çocuklarını oyunlardan uzaklaşması için yönlendiriyor. Onlara elbette hak veriyorum. Ancak, ilk andan itibaren her şeyi oyunlarla yaptıran anne ve baba bir anda çocuğun en bildiği kavramı bırakmasını istiyor. Oysa oyun, çocuk için hayatın kendisi.
"Her çığlık bir yardım çağrısıdır."
Meltem Arıkan