Bugün hiç sevilmeyeceğimi düşünecek kadar çok kırıldım.
Hayallerimin canı yandı.
Bu sabah yabancı uyandım kendime.
İşte tam da bu sabah değiştim.
Mavi olan ne varsa siyaha boyadım.
Mutluluğa koşarken hüzne takıldı ayaklarım yine.
Ama anladım,insan yara aldıkça iyileşebiliyor, bir savaşın ortasında ölerek galip geliyorsun.
İnsanlar buna tecrübe diyorlarmış,bugün öğrendim.
Yalnızlığı sevecek kadar koptu içimdeki güven salıncağı.
Ama sıcak çayımı soğutmuyorum.
Gülümsüyorum hala gökyüzüne.
Yenildim dediğim yerden kalkıp yeniliyorum kendimi...
Sen sadece kalkışıyorsun, hiç çabalamıyorsun ki. Her gün bir yenilgiyle çıkıyorsun karşıma. Sen yenilince ben de yeniliyorum, anlamıyor musun? Başka mevzumuz var mı bizim? Senin kırılan kalbinden, güya yediğin kazıklardan başka ne konuşuyoruz?