"Rilke için görmek, sevmek, duymak hep birdir. O, uzakları yaklaştırmak, yakınları uzaklaştırmak ister. İnsanlar. küçük büyük, birçok şeylerle karşılaşırlar, hepsiyle de çarpışmak zorunda kalırlar. Ama bu sırada da küçükleri yenmek ve büyük olana yenilmek gerekiyor."
Burada yenmek yada yenilmek yoktu. Oynamak, eğlenmek, gülmek, sevinmek vardı. İyi oynayanı alkışlamak vardı.
Devam etmek
Yaşadığım..
Her yanılgımda..
Tazeleniyorum..
Tazeliyorum her şeyi..
Yeni baştan..
Her an yenilenen..
Hücrelerim gibi..
Ve yeni..
Bu mücadelede yenilmeyeceğiz. Çünkü Tanrı Türk'ü yenilmek için değil, yenmek için yaratmıştır.
Yaşamak, yenmek zor mu aslında? Yenilmek daha bir güzel mi kimi vakit?
Kimi vakit yorgunluğundan mı bir teslim olsam diyorum...
Leyla Erbil
"Öyle kazanın ki, kimseyi yenmiş olmayın" diye öğüt veren, bu yazdığını yayınlatmakla, yazılarını yayınlatmayı başaramamış kişileri yenmiş sayılmaz mı? Demek ki yenmek ve yenilmek, kaçılınmazdır.
"Yenilmeyi sevin. Yenilmek için yarışın. Düşün. Düşmeyi de sevin. Yenilerek ve düşerek bilgeleşir insan. Kazanarak değil. En aptalı bile kazanmayı becerir ama yenilmeyi becermek marifet ister. Yenmek için savaşanlar, yenilince bahaneler üretir. Yenilmek için yarışanın böyle bir derdi yoktur. "
Ya öldürmek ya ölmek,ya yenmek ya da yenilmek; kural buydu.
Dündar Bey de, "Bu konuşmalar hoşuma gidiyor," diyordu. "Neden?’ diyeceksin. Şu ülkenin elli altmış yıllık geçmişini bilirim. Bugüne bakarken onu dünün yarattığını anlıyorum. Siz yüz yıllık bir çürümenin sonucusunuz. Bir ülke nasıl batar? Yalnızca savaşlarda yenilmekle değil, elindeki toprakları baskalarına kaptırmakla da değil... Ruhça çökerek, yaşamaktan koparak batar. Enver Paşa bir gün kaçıp gitti. Ne düşünüyordu o sırada biliyor musunuz? 'Bu sefer yenildim. İnsanın hayatında yenmek de, yenilmek de vardır,' diye düşünüyordu. O yenilgiden ne gibi ahlak çöküntüleri çıkacağını hesaplayacak yetenekte değildi. Ama dünyada bunu hesaplayacak kaç devlet adamı vardır dersiniz? Pek azdır. Çoğu futbol maçı gibi görür devlet işini. Sonra vatanlar elden gider, uygarlıklar çöker, Etiler, Lidyalılar, Frigyalılar nerde bugün?
Sayfa 66 - Everest
Cedel sanatında (tekhne) karşılıklı olarak tartışan taraflardan her birisi için, bazen üstün gelmek bazen yenilmek bazen de berabere (eşit) kalmak mümkündür ve son derece de doğaldır. Bu nedenle cedel sanatında bir insanın üstünlüğü, karşı tarafı yenmek; eksikliği de, yenilmek değildir.
Sayfa 96 - Rağbet Yayınları, 1. Baskı, 2015, İstanbul.
Yaşarken yenmek de var yenilmek de. İnsan olarak şahsiyetin, toplum olarak kimliğin korunması hem yendiğinde, hem de yenildiğinde kendin kalabilmekten geçiyor.
İsmet Özel - Ve'l - Asr
“… bir insanı yenmek de ona yenilmek kadar acı olduğuna göre, savaş iyi bir şey değildi.”
Sayfa 145Kitabı okudu
yenmek, yenilmek kadar kesin olmaz.
Sayfa 60
