Sende gördüğümü görecekler diye…
Sende gördüğümü görecekler diye,
ödüm kopuyor...
hep aklıma geliyorsun,
bak gördün mü?
senin de gidecek,
başka bir yerin yok...
kaçmak istedikçe
sana yakalanıyorum
söndürmek istedikçe
sana yanıyorum...
yenildim işte
ama yine de
seni seviyorum
sana bir sarılsam şimdi
kırılsa yalnızlığımın kemikleri
beni yokluğunla savaştırma
kaybederim.
Özdemir Asaf
Sende gördüğümü görecekler diye,
ödüm kopuyor...
hep aklıma geliyorsun,
bak gördün mü?
senin de gidecek,
başka bir yerin yok...
kaçmak istedikçe
sana yakalanıyorum
söndürmek istedikçe
sana yanıyorum...
yenildim işte
ama yine de
seni seviyorum
sana bir sarılsam şimdi
kırılsa yalnızlığımın kemikleri
beni yokluğunla savaştırma
kaybederim
Özdemir Asaf
yeni öyküm halley dergisinde yayınlandı
Merhaba, ben herkes; ben hariç herkesteki herkes. Bay ben’in bugün hiç yazası yok, bu yüzden onun yerine onun haricindeki herkes adına bu satırları ben kaleme alacağım. Dedim ya ben herkesim, o hariç tabii. Bu yüzden burada herkes adına konuşacağım. Beni oluşturan öğelerin bazıları iyi bazıları kötü, bazısı mütevazı bazısı kibirli, kimi namuslu
Sende gördüğümü görecekler diye,
ödüm kopuyor..
Hep aklıma geliyorsun,
bak gördün mü?
Senin de gidecek,
başka bir yerin yok..
Kaçmak istedikçe
sana yakalanıyorum
Söndürmek istedikçe
sana yanıyorum..
Yenildim işte,
Ama yine de
“Seni Seviyorum.”
Sana bir sarılsam şimdi
Kırılsa yalnızlığımın kemikleri
Beni yokluğunla savaştırma
Kaybederim..
Özdemir Asaf
Sende gördüğümü görecekler diye,
ödüm kopuyor...
hep aklıma geliyorsun,
bak gördün mü?
senin de gidecek,
başka bir yerin yok...
kaçmak istedikçe
sana yakalanıyorum
söndürmek istedikçe
sana yanıyorum...
yenildim işte
ama yine de
seni seviyorum
sana bir sarılsam şimdi
kırılsa yalnızlığımın kemikleri
beni yokluğunla savaştırma
kaybederim...
Özdemir Asaf
Sende gördüğümü görecekler diye,
ödüm kopuyor…
hep aklıma geliyorsun,
bak gördün mü?
senin de gidecek,
başka bir yerin yok…
kaçmak istedikçe
sana yakalanıyorum
söndürmek istedikçe
sana yanıyorum…
yenildim işte
ama yine de
seni seviyorum
sana bir sarılsam şimdi
kırılsa yalnızlığımın kemikleri
beni yokluğunla savaştırma
kaybederim
~Özdemir Asaf~
Bir sitem...
Bizim atalarımız gittikleri her yere medeniyet ve barışı götürmüşlerdir. Gittikleri her yerde huzur, refah ve sukuneti sağlamışlardır. İnsanları barış ve adaletle yönetmişler. Tarih bunu hep böyle yazmıştır... Onların gittikleri yerde asla kan, gözyaşı ve zulüm olmamıştır. Nerde bir mazlumun feryadını işitmişlerse o mazlumun yanında yer
Sende gördüğümü görecekler diye,
ödüm kopuyor...
hep aklıma geliyorsun,
bak gördün mü?
senin de gidecek,
başka bir yerin yok...
kaçmak istedikçe
sana yakalanıyorum
söndürmek istedikçe
sana yanıyorum...
yenildim işte
ama yine de
seni seviyorum
sana bir sarılsam şimdi
kırılsa yalnızlığımın kemikleri
beni yokluğunla savaştırma
kaybederim Özdemir Asaf
Bana İtafen Öyküler...
(( EFTELYA))
-ak denizi cebinde taşıyan güneşin kızına-
Dik yamaçları koyu bir yeşille süsleyen kızıl çam ormanlarının oratasındaki patikadan aşağı doğru indikçe, çam ağaçlarının heybetli duruşunun yerini rengarenk çiçekleriyle kısa bodur ağaçların almaya başladığı bir anda denizin ve göğün mavisini kuçaklamış küçük bir kasaba görünüyordu.
Özdemir Asaf
Sende gördüğümü görecekler diye
Ödüm kopuyor..
Hep aklıma geliyorsun
Bak gördün mü?
Senin de gidecek
Başka bir yerin yok.
Kaçmak istedikçe
Sana yakalanıyorum
Söndürmek istedikçe
Sana yanıyorum...
Yenildim işte
Ama yine de
Seni seviyorum
Sana bir sarılsam şimdi
Kırılsa yalnızlığımın kemikleri
Beni yokluğunla savaştırma
kaybederim..