Türklerin dikkat çekici ahlâkî bir özelliği de "utangaç" bir millet oluşudur. Sırası geldikçe zikredildiği gibi, yerli ve Çin, Bizans, Lâtin vb. yabancı kaynaklara göre Türkler savaş meydanında değil, rahat döşekte ölmekten, hattâ ihtiyarlayıp hastalanmaktan utanırlardı. Esir olmak, köle durumuna düşmek, kadınlarının düşman eline geçmesi büyük utanç kaynağı idi.