Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Kimseler uyumasın artık, bu roman uykuyu öldürdü!
Yedi eski arkadaşın akşam yemeğinde bir araya gelerek yemek boyunca bir oyun oynamaya karar verdikleri, herkesin telefonlarını masaya koyarak, telefona gelen her mesaj ve bildirimi yüksek sesle okudukları, zaman ilerledikçe yeni sırların ortaya çıktığı, ilişki dengelerinin altüst olduğu, hiçbir şeyin aslında göründüğü gibi olmadığı
2016 İtalyan
Bitkiler küçümsediğimiz kadar önemsizler mi?
Canlılar dünyasının geri kalanı kadar hareketli yaşamları olmayan bitkiler, anlaşılmak için bizim özel bir çabamıza ihtiyaç duyuyorlar. Neyse ki bu kitap bitkilerin, özellikle ağaçların yaşamına ışık tutuyor ve onları bir nebze de olsa anlayabiliyoruz.
İnsanlar olarak bitkileri anlamamız neden önemli? Öncelikle psikoloji alanındaki araştırmalar gösteriyor ki ruh sağlığını korumak ve iyileştirmek konusunda yeşil çevrenin, doğayla etkileşimin büyük bir önemi var. Ancak belki de bunun da ötesinde, büyük resme baktığımızda insanlar olarak bedenlerimizin kendisi dünya ekosisteminin bir parçası ve bu ekosistemin temeli bitkilere dayanıyor. Eğer bitkileri korumazsak dünya ekosistemini geri dönülemez bir şekilde tahrip edebilir ve kendimizi yersiz yurtsuz bulabiliriz.
Bir diğer dikkat çekmek istediğim nokta biraz daha manevi bir nokta olacak ki bunun da psikolojiyle çokça ilgisi var. Biz insanlar yaşadığımız dünyayı, varoluşu, yaşamı anlamak istiyoruz. Bu anlam neticesinde kendi varlığımıza ve yaşamamıza birtakım değerler, nedenler, hedefler atfediyoruz. İnançlar, manevi anlayışlar ruhun büyük bir ihtiyacıdır. Kendi hırslarımızın, çevremizdeki insanların taleplerinin, toplum ve hatta nesiller olarak çabalarımızın dışına çıktığımızda, ağaçların bile bizim gibi bir yaşama savaşı verdiğini anladığımızda kendi hayatımıza biçtiğimiz değer de bir o kadar gözle görülür, yaşama çabamız da bir o kadar taktir edilesi ve yeterli görünüyor zannımca.
Bu kitap benim dünyayı, evreni, insan-doğa bütünlüğü çerçevesinde anlamama yardımcı oldu., başkalarına da neden böyle bir katkısı olmasın ki?
Yitirilen insan mı yoksa yok edilen ya da görünmeyen insan mı???Hangisi! tarifi bile çok zor...
Yitirilmemek için bir kılavuzun yoktu senin.Doğruya yönlendirecek,öğretilerle yol gösterecek...Belki de ondan böyleydin yersiz,yurtsuz,hiçbir yere sığamayan çocuktun...
Özgüvenin ne kadar önemli olduğunu sende okudum sende bu bilgiyi pekiştirdim. Sadece bu da değil; özsaygı,kimlik,güven,ötekileşme gibi kavramların hayatımızda ki önemini benim gözüme soktuğun için teşekkür ederim.Bunlardan eksik olan bir bireyin savruluşlarını,gel gitlerini okurken içim acıdı.Bana şunu da gösterdin çocuk,aynı anda iki hikayeyi okudum.Hem çevrenin gördüğü sen ile iç dünyanda ki seni okurken arasında ki tezatlık ve uçurumda bizi gördüm,hepimizi,tüm insanlığı...
Biz de öyle değil miyiz? Özümüzü kendi başımıza kaldığımızda yaşıyoruz.Çevremiz iç dünyamızdan habersiz çünkü.
Senin bu şekilde olman sebepsiz değil...Çocukluktaki travmalar bir ömrü etkilediğini çok net okudum hikayende...
Yarı otobiyografi olan bu eser karamsarlık doluydu fakat bende farkındalık yarattı.Anlamak önemli,onu anlayarak okumak...Herkes belki de romanın kahramanıdır kimbilir...
Ebeveynlerin çocuklarına bırakacakları en büyük miras,mükemmel çocukluk geçirmelerini sağlamak olduğunu düşünüyorum.Bu yıllarda yaşanan travmalar bir ömür boyu yakana yapışıyor ve asla kurtalamıyorsun malesef...
Sevgiler
Malala, başına gelenler, yaptıkları ve yapacakları olarak benim uzun süredir bildiğim ve takip ettiğim bir figürdü. Açıkçası çoğu zulmün aktarılması konusunda elindeki medya gücünü kullanmaya çalıştığını görüyorum. Bunu yapmaya bilirdi, vazgeçebilirdi yada ben kurtuldum iyi bir hayatım var diyebilirdi ama bunların çoğunu yapmayı reddederek
Bir Filistinli
Bir Arap
Bir Hristiyan
Bir devrimci
Bir insan
Yersiz ve yurtsuz , yalnızca Edward Saidin değil tüm yerlerinden ve yurdundan sürgün edilenlerin hikayesidir.
dört element ile bedensel çakrasal, bilgiler. kaltımsal özellikler
2 kere yogasını yaptım ve anlamaya çalıştım. size değişimlerden bahsetmeyeceğim. ama bu kitaba daha derinden bakalım. şimdi 4 tane element bir tane de ruh var yani ether.
ateş, hareket enerjisi, öfke enerjisi sakral çaktranın olduğu yer. ateş düşüncelerimizi hızlandırır. ne düşünüceğimize karar verir. gözlerimize bedenimize güç verir. hareket ve
Kitap : yersiz yurtsuz
Yazar :
Herkese selamlar öncelikle kitap okunması kolay yalın bir dil ile yazılmış ve akıcı. Anlatılan olaylar , yaşanılan hayatlar içler acısı dünyanın çeşitli noktalarında fikirlerini diğer insanlara dikte etmek isteyen terör örgütü ve grupların işkence zulmüne uğrayan insanların hayat hikayelerinin anlatıldığı bir kitap. Ortadoğuda İşıd, taliban , el kaide batıda radikal hristiyan örgütleri ama ezilen ve zulme uğrayan daima ne olduğunu bile anlamayan masum halk , kadınlar ve çocuklar.
Kitapta anlatılan sıkıntı ve işkenceleri okurken bazı yerlerde son derece sinirlenirken bazı yerlerde hikayaleri anlatanlara da katılmadığım noktalar oldu. Şöyle ki yazarımızla konuşan mülteci konumunda olan mağdur şöyle bir cümle kurdu;
Mülteci kabul eden ülkeler ve insanları istiyor ki mülteciler olarak onlara minnet ve saygı duyalım." Bu cümleye katılmıyorum şöyle mülteci yada ev sahibi olmasak bile insan insana saygı duymak zorundadır. Ayrıca ülkelere gelen milyonlarca mülteci varken ülkenin halkı sizlere kucak açmış sizi o kötü koşullardan kurtarmışsa bir zahmet saygı da duymalısınız. Ülkemizden örnek cerecek olursak milyonlarca mülteci yiyor içiyor, yeni geliyor kendi halkımızdan daha iyi koşullara ulaşabiliyorken " biz size neden minnet duyalım" şeklinde bir yaklaşım doğru olmamanın dışında nankörce ve kibirli bir bakış açısı
Nietzsche Ağladığında
Dr. Breuer'in Nietzsche'ye yardım etmek istemesiyle başlayan ve karmaşa diyebileceğimiz ya da Dr. Breuer'in en başlardaki tabiriyle satranç turnuvasına dönüşüyor.
Nietzsche: Ümitsizliği ve hastalığıyla uğraşan bir filozof. Ağrılarını bir lütuf olarak görüyor ve kendisini yersiz, yurtsuz görüyor. Ve en önemli olan 100 yıl sonra
Orta Doğu’da Bakabilmek
20. yy.ın ilk çeyreğinden başlayarak yy.ın sonuna kadar Orta Doğu’daki yaşamın, olumlu-olumsuz değişimin, toplumların sosyal yapısının, EĞİTİMİN ÖNEMİNİN, “azınlık” olma durumu, eğitimli ve ekonomik standartları yüksek de olsa Orta Doğu’nun tutuculuğunu görebilmenin, , aralarda verilen bilgilerle siyasî olaylara ve değişimlere merak salması gibi birçok açıdan harika bir kitap.
Gorki’nin üniversiteleri, ona kendi hayatlarının acımasız gerçekliğini öğreten gerçek insanlardır… Toplum dışına itilmiş yersiz yurtsuz aylaklar ve serserilerdir… Açlığı, zulmü ve baskıyı; devlet ve kiliseyle ilişkilerini sorgulayan devrimcilerdir… Kürek mahkûmları gibi sürekli çalışan, hayatlarını aklın rehberliğinde yaşamak isteyenlere düşman olan mujiklerdir…
Devrime yol açan fikirlerin filizlenmeye başladığı bir dönemde yazarın sosyal çevresini bu kesimlerden insanlar oluşturur. Çocukluğundan itibaren yazgısı olan sefil ve hoyrat gerçekliği daha güzel, daha insani bir hayata dönüştürme çabasındaki Gorki, Rus toplumunun devrim öncesindeki umutlarının cisimleşmiş halidir adeta.
“Bize benzemeyen bizden değildir.” Bu anlayış bitmedi; bitmeyecek olması da üzücü. Tante Rosa tam olarak da “bizden” olmayan her şey. Öncelikle o bir kadın; hayata 1-0 yenik başlamak demek kadın olmak.
Çoğu kadına dayatılan “hanımlık” müessesesine o da uyum sağlamak ister. Okuduğu dergilerde bile dayatır bu hayatı ona. Bir kadının hayatında bir
İnsan doğası
İnsan evladı dünyaya gelir, henüz bebektir ve annesine bağlı vaziyettedir. Öyle bir bağdır ki bu, kendi ile öteki (anne) arasındaki ayrımı yapamaz. İkisi de birdir onun için. Zaman içinde özne insan, annesinden ayrık, kendinde bir varlık olduğunu fark eder. Bunu fark etmesiyle birlikte anne bir öteki haline bürünür. Özneliğini kazanan insan bunun
#evsizbiradamıngüncesi
#marcaugé
#yapıkrediyayınları
.
"Artık var olacağınız bir yeriniz yoksa , bir role bürünmek, yerinizi kaybettiyseniz yerinizde durmak, artık yaşayacağınız sabit bir yer yoksa başkalarında var olmak, yersiz yurtsuz ve isimsiz olmak çok zor . "
.
Az , öz ve etkileyici bir 77 sayfa.
Eşinden boşanmış,emekli olmuş bir adamın ; tüm #ev eşyalarını antikacıya satarak emektar Mercedes'inde yaşamaya karar vermesi ve yeni yaşam biçiminin tüm karakterize özelliklerini incelikleri ile anlatan bir #kitap Evsiz Bir Adamın Güncesi .
Paris'te yaşayan bir adamın gözünden #eşya ve ev ile olan aidiyetlerin sona erdirilmesi sonucunda fiziken kesilen bağların ruhen neler hissettirip hissettirmediğini , öncesinde farkına varılmayan insanlar ile iletişim kurmanın düşünüşü ve farkındalığı nasıl etkilediğini çarpıcı bir dille anlatıyor #yazar .
Sabit bir evi olmayan insan kavramı ile hayat pahalılığına da eleştirel gözle bakan bu #etnik #kurmaca ; orta sınıf olarak görülen sabit bir geliri olsa da yaşamını idame ettirmekte zorlanan insanları işaret ediyor bir nevi .
Ve sorguluyor insan, ev ile kurulan bağ fiziken sona erse de ruhen süregelen bağı kesmeye yeterli midir ?
Ve zihnim bir dönem yaşadığım coğrafyalara takılıyor , artık benim olmayan ama düşününce mutluluk ve huzur duyduğum yerlere .
