John Coffey: Gördüğüm ve hissettiğim acılardan yoruldum artık, patron. Yağmur altında bir ispinoz gibi yalnız, hep yollarda olmaktan yoruldum. Hiçbir zaman bana eşlik edecek, bana nereden geldiğimizi, nereye gittiğimizi ve nedenini söyleyecek bir yoldaşım olmadan. İnsanların birbirlerine karşı bu kadar kötü olmalarından yoruldum. Yardım etmeye çalışıp da edemediğim bütün o zamanlardan. Karanlıkta olmaktan yoruldum. Asıl da acıdan. Çok fazla. Eğer sona erdirebilseydim, yapardım. Ama yapamıyorum.
Sayfa 393Kitabı okudu
Yoruldum, patron. Yollarda yağmurdaki bir serçe kadar yalnız olmaktan yoruldum.Yanımda
hiç arkadaş olmamasından yoruldum. Nereye gideceğimizi, nereden
geldiğimizi söylecek biri. En çokda insanların birbirine kötü
davranmasından yoruldum .
YEŞİL YOL / john coffey
Kitabı okurken şöyle bir durum oldu; kitapta geçen bazı olaylar bana fazlasıyla tanıdık geldi. Kitabı daha önce okumadığıma da kesinlikle emindim ama bir yandan da hayal meyal aklıma bir şeyler geliyordu. Bunun nedenini sonradan internetten araştırınca anladım. Bu kitabın da bir film uyarlaması mevcutmuş. Büyük ihtimal film uyarlamasını seyretmiş olmalıyım. Neyse ki sonunu hatırlamadım da okurken tadım kaçmadı.
Lennie karakterinin saflığı ve fiziki yapısı bana 
Yeşil Yol kitabındaki John Coffey karakterini anımsattı. Belki de Stephen King John Coffey karakterini oluştururken Lennie'den esinlenmiştir.
Kitaba gelecek olursak; kitap özellikle finaliyle oldukça vurucuydu. Sonlara gelince olacakları yavaş yavaş kestiriyorsunuz ve basit hayallerin bile bazen gerçekleşmesinin zor olabileceğini görüyorsunuz.
Son olarak da; kitabı kesinlikle Varlık Yayınlarının çevirisi ile okumayın derim. Çeviri değil resmen yerelleştirme yapmışlar. Filmlere yapılan komik altyazılar gibiydi. Alttaki alıntılar ne demek istediğimi daha iyi açıklayacaktır.
"Dinine yandığım, nereye cehennem oldu şu cenabet zenci be!"
"Ama söylesene sen, sana giren çıkan var mı bu işte?"
"Yalnızlıktan imanım gevriyor."
"Ölmüş o ayol!"
O John Coffey ki, gözleri her zaman yaşlarla dolu; tıpkı asla iyileşmeyecek bir yaradan akan kanlar gibi.
Sayfa 98
"Sanırım size kimin zarar verdiğini bilmezseniz geceleri uykunuz kaçmaz,"dedi John Coffey o neredeyse Güneyli aksanıyla.
Sayfa 325 - Altın KitaplarKitabı okudu
John Coffey, kahve gibi, ama farklı yazılıyor
Sanki bu fırsatı bekliyormuş gibi hemen, " yatma zamanı bir ışık açık bırakıyor musunuz? " diye sordu.
Sayfa 20 - Altın KitaplarKitabı okudu
"Kahve gibi ama farklı yazılıyor."
Mcgee, "Bayım, beni duyuyor musun?" diye sordu.
Coffey ağır ağır başını salladı. Hâlâ kolları o zavallı bebeklerini kavramış, çeneleri göğüslerine düştüğünden yüzleri görünmüyordu.
"John Coffey," dedi belirgin, ama hıçkırıklar içinde bir sesle.
"Kahve gibi, ama farklı yazılıyor."
Sayfa 37