Tanpınar Divan şiirinden hareketle söyler bu sözü. "Şiirimiz düştüğü yerden kalkacak" der. Yani 'ses'ten.
Sesini kaybeden, musikisini, âhengini kaybeden şehir onu yeniden bulacak.
Yeter ki insan kaybolmasın, insan bozulmasın.
Sayfa 122Kitabı okudu
Bütün bozulmalar hep düzelebilir, yeter ki insan bozulmasın.
Sayfa 78Kitabı okudu
“Sesini kaybeden, musikisini, ahengini kaybeden şehir onu yeniden bulacak. Yeter ki insan kaybolmasın, insan bozulmasın.”
Sayfa 123
“Yeter ki insan kaybolmasın, insan bozulmasın. Eşyayı, etrafı yenilersin, düzeltirsin ama bozulan insanı düzeltmek zordur; kim bilir kaç nesil alır?
Yeterki ki insan kaybolmasın,insan bozulmasın. Eşyayı, etrafı yenilersin,düzeltirsin ama bozulan insanı düzeltmek zordur; kim bilir kaç nesil alır.
Fikriyatımız da öyle. Yeter ki biz, etrafımızda pervane kesilen ruhun fısıltısını duymak için kalbimizi açabilelim. Fetih bir defaya mahsus değil.
Sayfa 123Kitabı okudu
Biraz daha altın için biraz daha para için yapamayacakları şey yok. Yeter ki para gelsin diye insanlar ölüyor. İnsanlar ölüyor! Çocuklar ölüyor! Tabiat ölüyor! Petrol için, altın için, elmas için, para için ölüyorlar...
Haberlerde seyretmeye tahammül edemediğimiz bu vahşetin, biraz da biz olduğumuzdan belki, kanalı hemen değiştiriyoruz. Hiç utanmadan, yüzümüz hiç kızarmadan, hep haklı olduğumuza mutlak bir inançla, hepimiz aslında profesyonel bir suç ortağıyız. Evet, elimize silah almıyoruz Ama bu suça yardım ve yataklık ediyoruz. Bu suç Bizim gibilerin gözü doysun diye işleniyor...
Gazze'de, Bağdat'ta, Şam'da, Halep'te, Musul'da, Kerkük'te, Somali'de, ve bozulmasın diye Akdeniz'in şekli, haritalarda hâla eskisi gibi çizilen Afrika'da her gün binlerce insan ölüyor.
