yoruldum işte insan olmaktan
Terzilere, sinemalara gidiyorum işte,
şaşkınım, kapalıyım, çuhadan bir kuğu gibi
sorular, küller denizinde salınıyorum...
Yoruldum ayaklarımdan işte,
tırnaklarımdan,
gölgemden, saçlarımdan,
yoruldum işte insan olmaktan.
Sayfa 65 - BİR UZUN ALACAKARANLIKKitabı okudu
Bu mektuplar aslında sanadır sevgili arkadaşım.
Adını bile bilmediğim sana.
Öylesine yakından ve derinden tanıyoruz ki
birbirimizi,
öylesine ortak bir umut ve bilinçle paylaşıyoruz ki yeryüzünü,
yaşama öylesine inanıyoruz ki,
adını bilmesem ne çıkar?
De Yayınevi
Nasıl bir sessizlikti bu kardeşler? Niçin başını kaldıran kimse yok unutuşa? Niçin bu kadar ölü var? Niçin bu kadar çok deniz setleri? Ve niçin bu kadar çok unutmak istediğimiz şey var?
Sayfa 58 - KARA ADA GECESİKitabı okudu
Nasıl bir alacakaranlık... Geceyle gündüzün arasına sıkışmış uzun bir kör saat. Geçmişle geleceğin, doğuyla batının, ölümle yaşamın arasına sıkışmış. Alacakaranlık görünmez bir çevrintiyle yutup götürüyor her şeyi. Bu noktada onurla alçaklığın sınırları birbirine karışır. Her şeyin. Direnmenin, köşeyi dönmenin, özgürlüğün, tutsaklığın. Çıkmak? Böyle durumlarda herkesten önce birilerinin dönüp kapıya bakmaları gerekir. Oysa Bizans'ın iç içe çemberlerinde, sıkıştırılmış köle sarhoşluğu ile dolanıyoruz.
Sayfa 26 - DÜŞLE GERÇEK ARASINDAKitabı okudu
Bir avuç çığlık boyunca sarsılıyor omuzlarım
Kimliğin düşüyor önüme aydınlanıyorum
Herşeye rağmen yine de mutluyum diyeceğim
Mutsuzluğun ne olduğunu bir anlatabilsem kendime
MektuplarKitabı okudu