Nehir, tüm engellemelere karşın akıp gidiyor. Belki sürekli değil gelişme. Yukarı doğru yükselen grafik eğrisi, bir dizi iniş ve çıkışlardan geçer. Fakat, arkeoloji kadar, tarihin de araştırabileceği alanlarda, hiçbir iniş, bir önceki dönemin en aşağı düzeyine kadar düşmez. Her yeni doruk noktası ise, kendisinden önceki doruğu aşar.
Çünkü sık sık soruyor değil miyiz kendimize? Bu gördüklerimiz, görmekte olduklarımız mı düş, yoksa geçmiş yıllarda yaşadıklarımız mı? Biri doğruysa öbürü nasıl doğru olabilir?
Halkım ben, parmakla sayılmayan
Sesimde pırıl pırıl bir güç var Karanlıkta boy atmaya
Sessizliği aşmaya yarayan
Ölü, yiğit, gölge vâ buz ne varsa...
Panlo neruda
Ölü,yiğit,gölge ve buz ne varsa
Tohuma dururlar yeniden
Ve halk,toprağa gömülü
Tohuma durur bir yerde
Buğday nasıl filizini sürer de
Çıkarsa toprağın üstüne
Güzelim kırmızı elleriyle
Sessizliği burgu gibi deler de
Biz halkız ,yeniden doğarız ölümlerde.
Sayfa 15 - YkyKitabı okudu