Bu dünyada insanlar doğar ve ölür(...) Ama dünyada insan hafızası zamana meydan okur. İnsanın kendi hayatı göz açıp kapayıncaya kadar geçen zaman kadar kısadır. Ölümsüz olan düşüncedir, fikirdir. Ve bu fikirler insandan insana geçer. Ölümsüz olan Manas'tır, çağdan çağa geçen Manas'ın sözleridir.
Ama dünyada, insan hafızası zamana meydan okur. İnsanın kendi hayatı, göz açıp geçinceye kadar geçen zaman kadar kısadır. Ölümsüz olan düşüncedir, fikirdir. Ve bu fikirler insandan insana geçer.
Dün var olan bugün yoktur. Bu dünyada insanlar doğar ve ölür. Yalnız yıldızlar ölümsüzdür. En eski zamanlardan beri doğudan doğan güneş ölümsüzdür. Ve,hiç yerini değiştirmeyen kara yerküre ölümsüzdür.
Normalde bir yazarın birden fazla kitabını arka arkaya okurken yorulurum ama Cengiz Aymatov okumak gerçekten hiç bu hissi vermiyor. Arka arkaya okuduğum üçüncü kitabıydı ve hikayeler insanı içine alan türden
"insanların vurulup ölmeleri hiç de komik değildi. Hayır, asla bir oyun değildi savaş! Çok daha ciddi, kaygı verici, korkunç bir şey olmuştu savaş onun için."