Yıldızı olmayan o şehrin tek sahibi;
Geceyi aydınlatan o parlak dolunaydır...
Her yıldızsız gece;
Uzun ve silik geçinir,
Sessiz ve dilsiz görünüp;
Sabaha diş bilenir...
Sadece yıldızı değil,
Ekmeği de yoktur;
Fakir fukarayı doyursun!..
Şerefi de yoktur;
Ar'ı namusu korusun!..
Çocukların elllerinden uçar;
Şartlandırılmış mavi balonlar..
En saf,
En taze,
Mutluluk hayalleriyle!..
Her uçuş pis bir havayı temizler!..
Ki beliren bu ironi, tüm kötülükleri özetler!
Gece bittiğinde;
Maviye boyanır gökyüzü,
Karanlık bir yastan çıkar yeryüzü...