İnsana, elinden geleni yapması ve dünyanın üstesinden gelmesi yakışır. Alınyazısının getirdiği zorlukları kabullenmesidir uygun olan. Güneş gün içerisinde en yüksek noktaya ulaştığında ne olur? Sabahların ikindiye dönüşmesi eksiklik midir, ya da ikindilerin huzurlu bir akşama ve yıldızlı gecelere dönüşmesi?
Gözlerini kapat ve avucunu aç…
Gökyüzü, avucuna bir şey bırakacak birazdan.
Bir damla yağmur, bir parça güneş, bir parça bulut belki.
Gözlerini kapat ve kulaklarını aç…
Küçük bir şarkı duyacaksın birazdan.
İçine sesimizin rengi düşmüş, küçük bir şarkı duyacaksın uzaktan.
Gözlerini kapat ve kalbinin kapılarını aç…
Annen seslenecek birazdan.
Sesinde binlerce kelebeğin kanat sesleri belki de binlerce çiçeğin sessizliği olacak...
"Geçenlerde yaşadığım bir şey, şunu öğretti bana: İstese de çok uzağına gidemiyor insan kendisinin. Hangi trene binse, içindeki bir adrese varıyor sonunda. Hangi rüzgâra tutunsa kendine savruluyor, hangi denize açılsa, yine kendi kıyılarında buluyor kendini..."
