Üssüğün İbram, hemi de dinsiz ve kerhaneci. Deyyus.
Anadolu şivesi ile yazılmış, harika ötesi bir kitap. On bölümden oluşuyor ve her bölümü kendini öyle güzel okutuyor ki, zaman kavramını dahi unutuyorsunuz. Aynı Anadolu gibi samimi, sıcak.
Zulümdür İnsanoğlu…
Sen “Bakır Çağı’ndan” beri insanlara hizmet et. Bir balya saman, az arpaya yıllarca
Elveda Gülsarı’nın inceleme yazmakta zorlanacağım bir eser olduğunu düşünüyorum. Bunun farklı sebepleri var. Mesela, hakkında o kadar çok şey söylemek istiyor ve biliyorum ki, bütün bunların bir yazıya sığması mümkün değil. Bunun dışında, benim için çok fazla duygu yoğunluğuna sebep olan bir yazarın eseri olması da önemli. Zira benim nezdimde,
“Böylesine güzel bir gökyüzünün altında, bu kadar kötü insan nasıl yaşayabiliyor?” (
Fyodor Dostoyevski)
İnsanoğlu, iyilik ve kötülük tohumlarını aynı anda içinde taşıyan bir varlık. Çocukluğundan itibaren yetiştiği sosyal iklime, soluduğu havaya, içtiği suya, birlikte olduğu insanlara, karşılaştığı tutum ve davranışlara göre bu özellikleri bir ağaç gibi boy
Aziz Nesin 'in kitaplarından birinde geçen bir hikaye okumuştum. Aklımda kaldığı kadarıyla hikaye şöyleydi:
Bir hikaye yazmış ve kendi adını kullanmış hiçbir yayınevi basmamış. Sonra hikaye iyi olmadı galiba diye düşünüp başka bir hikaye yazmış, bunu da yayınlatamamış. Derken bir hikaye daha yazmış ama yok yok yok bunu da