Unutma beni.
En sır akşamüstlerinde aklına geleyim.
Buna hakkım var.
Seni sevdim ben.
Yürekliydim.
Unutma beni.
Gözyaşım, avucunun teri..
`
Aşk yasaklandı artık halka açık yerlerde
El tutmak yol açıyor diye hesapsız
Susmalara kaldırdık tüm tutuşmaları
Yasak kelime oyunu yapmak
Yalan söylemek mecburi ve serbest ayyuka çıkmak
Artık yağmur sonraları toprak kokmak yok
Tomurcuklanmak günah
Ve bir insan gözü yüzünden 100 gün ardarda uyumamak
Kimse ölmesin diye
Kimsenin aklında her sevdalı verdiği sözü geri alacak
Güneşi ayı ve hatta hiç bir tabiat olayı
Şahit gösterilmeyecek hiç bir sevdaya
Ne deniyorsa onu atacak kalp
Ve süresi 24 saate çıkarılacak meskun mahallerde ağlamanın...
Artık kovuyorum biliyor musun, yanıma insanca sokulan sokak köpeklerini..
Sayfa 17 - e-kitapKitabı okudu
Biz utanılacak bir şey yaptık belki ama bu çağda yaşamaktan daha utanç verici değil
Özleşmiştik deyip geçiştirmek mümkün satırı.
(...)
Her bir şeyi anlatan bir sözcük yoktur ya, işte ondandı.
“ İnsan düşlerini bile paylaşamıyor, yazık.”
Hep biraz göz yaşı eşliğinde
Gidenlerin yükü
Kalanların üzerinde...
Ben giderken en çok seni götürdüm
Aklımın nakliyesiydi, asıl yoran taşıyıcıları
Yardan düşmüştüm
Yaralarım yar'dan armağandı
Kutsal kitabımdı ziyan edilmiş sevgililer atlası
Ben sevmeyi beceremedim
Belki de sevmeyi
Benim sevmeye engel evcil acılarım vardı
Şehre bir yağmur yağdı
Ben ağladım...
Yılmaz Erdoğan