bir akvaryumu yazmak,
akvaryumda yaşamaktan kolaydır;
bu yüzden her dize biraz eksik,
her şiir biraz yalandır...
Sayfa 174Kitabı okudu
Artık bulduğun her sevgi kırıntısına sımsıkı kenetlen, bırakma sakın,
gitmesin;
büyüdün artık iyi ört günlerinin üstünü
üşütmesin...
Sayfa 90Kitabı okudu
Ömrümüz,
Biz ölünce geride kalan giysilerin nesidir?
Sayfa 69Kitabı okudu
Yaşam yanıltmanın, insanlar yanılmanın ustası oldukça yine yeni düşler deniyor ve deneniyorlar..
Sayfa 79Kitabı okudu
Herkes kırılamaz
Bazen ipince dal olmak gerekir
Kırılmak için
ama dünya kütüklerin
adı Nevin
şarap içer, rüzgar giyerdi geceleyin
o, kanadı kırık bir kuştu
beyaza vurulmuştu
kimseler görmedi bir başka renk sevdiğini
kimseler
görmedi kimseler kirlendiğini...
Sayfa 31Kitabı okudu
Aşk Bize Küstü
Düşler artık ölü çocuklar doğuruyorsa
sevgiler boğduruluyorsa kürtajlarda
ve daha eskimemiş tüfeklerle
ordusu bozguna uğramış askerler gibi kalıp
bozuk paralar gibi yuvarlanıyorsak kaldırımlarda
bir bedeli vardır elbet cennetini çaldırmanın
ömrünü piç bir bebek gibi
bırakmanın
bulvarlara
bozgunlara
ve yanlış yalan aşklara;
bir bedeli
bu kuşatmaların, ilkyazları kurşunlatmaların...
biz bu kentlere sığdık aslında
bu kentler bize sığmadı âsiya
ah son kuşlar da vuruldular dağlarda!
Sayfa 40Kitabı okudu
herkes fanusuna asmış kendini
bu yüzden beklemiyorum farklı kıyametleri
dışarıda üşüyen bir haziran
dışarıda öldü insan
öldü insan
hiçbir kitaba yakışmadan!
ben de yaza yaza çürütüp dünlerimi
her gün bu cehennemden çalıyorum kendimi
bu yüzden her şey:
şey!
havada hava, günlerinde gün, evlerde sarmısak soğan;
hepsi bu işte basit, olağan
her şey şey’dir; inandıklarımızdır belki de yalan
abarttığımızdır,
kül’dür herkesin payına kalan...
Hıçkırıkların kuytuluklara, sevincin kahrına, dönüşün yıllara kurban!
Kalbin kabrine, dostluğun pusulara, yenilgin umuda kurban!
Özlemim, özlemine kurban yâr,
yangınım şimdi ben: Yangınım bir sözüne kurban!..