herkes bilir, iyi şeyler aralıklarla yoklar, kötü şeyler ise art arda gelir. benim açımdan eduardo galeano'nun gelişi, zaman zaman yoklayan olumlu şeylerin en dişe dokunur göstergelerinden biriydi. galeano ile aramdaki yola asfaltı döken köprünün havaya uçmasıyla, muhammed ali'den feci bir dayak yemiş joe frazier'a dönmüştüm. hani bir şarkıda