ayet İstanbul Boğazından, son padişahla son şehzadesini alarak uzaklaştı.Hiçbir şey kalmadı geriye.Bir büyük boşluk kaldı geriye.Bir de bütün bunları, bulutların ufuk üzerinde koştuğu güz akşamları, kıyıya iyice yanaşan masal gemilerinin gölgelerine bakarak ve dahi o gölgeleri kendisi gibi görebilecek başkalarının varlığını da vehmederek dalgalara
Uzun ama btmez değil.
MINIK BIR YÜREK
Akşamın ayazından korunmak için yer yer patlamış komşunun verdiği eski ceketine iyice sarındı. Karanlık çökmeden en az on mendil daha satamazsa eve kuru ekmekle dönmek zorunda kalacaktı. Biraz daha köşeye büzülüp iş çıkışı kalabalığının ayaklarından sıçrayıp üstünü ıslatan sulu kardan korunmaya çalıştı. Sakindi. Onun için sıradan
Günün Pasajı
İnsan, doğaya pek benziyor. Sürekli sevgisizliğe, gri suratlara maruz kalınca, yazını kışa çeviriyor, öfkeleniyor. Jack London, "Yaşama sevgi beslemeyen varlık, yok olma yoluna girmiş demektir." der. Şu beton aşkını durdurmak gerek. Yaşamı sevmek gerek yeşil şehirler kurarak.
Jack London - Martin Eden
Çevirmen: Yiğit Yavuz, İletişim
Hayatım durmuştu. Soluk alabiliyor, yiyebiliyor, içebiliyor, uyuyabiliyordum. Soluk almamak, yememek, içmemek, uyumamak elimden gelmiyordu. Ama hayat değildi bu. Çünkü beni aklen doyuracak bir arzum yoktu. Bir arzum olduğunda, onu gerçekleştirsem de gerçekleştirmesem de bir şey değişmeyeceğini önceden biliyordum. Bir peri çıkagelse de bana, “Dile
