...
Sen dalında güzel bir Papatyaydın .
Bırak seni koparmayı , koklamaya bile kıyamadım.
...
Sayfa 106 - Clinpoe yayınlarıKitabı okudu
"O zaman tepki ver! Neden vermiyorsun? Göster gücünü! Yap ne yapacaksan!" diye bağırdım.
"Kıyamıyorum" dedi gözlerini açmadan. Ben yalnızca poker masasında blöf yaparım Nazlı. Ve asla da yalan söylemem... Hiçbir zaman blöf yapmadım. Seni o gün, o kumarhanede öldürmeleri lazımdı. Benim mekanımda, beni dolandırmanın cezası budur
Sayfa 181Kitabı okudu
Ben şimdi seni, sensiz sevmelerimle senin olmadığın bir yoldayım. Ne başında olduğum belli ne sonunda. Ama şöyle de bir şey var ki, bu yıldan çıkamıyorum. Bu zamana kadar kimse senin bıraktığın izleri bırakmadı bende. Hiç demedin mi içinden ona da yazık diye? Benim defalarca senin üzerine bütün titizliğimle titremişliğim var, hiç üzülmedin mi benim için? Hiç mi anlamadın acımı? Yine ne hissettiğim, ne düşündüğüm zerre umrunda değil biliyorum. Kabullendim ve alıştım zaten merak etme. Hiçbir fotoğrafımızı silemedim. Senden vazgeçtim ama elim bir türlü onları silmeye gitmedi. Kıyamadım onlara. Çünkü bir ilişkiyi en son fotoğraflar terk eder aşkta.
Sayfa 109Kitabı okudu
Sen dalında güzel bir papatyaydın.
Beni bırak seni koparmayı,koklamaya bile kıyamadım…
Sayfa 106 - OlimposKitabı okudu
Gelişine güldüm, gidişine öldüm. Yine de kıyamadım sana kıymaya. Çünkü ben gülerken sen ölümsüyordun, korkardım...
Hayykitap
Kitapları Evden Çıkar
Tâhir Efendi anlattı: "Efendi Hazretleri: 'Evliyânın huzuruna dolu giden boş, boş giden dolu döner' derlerdi. Bir gün bana: 'Tâhir efendi, evinde kitap kalmasın. Kitapları evden çıkar, başkalarına ver. Mesela bizim Mekkî'ye ver!' buyurdular. Eve gittim. Kıymetli kitaplarıma kıyamadım. Emirleri yerine gelsin diye, birkaç kitap verdim. Yatsıdan sonra yattim. Efendi Hazretleri'ni rüyada gördüm. 'Tâhir! Kitapları evden çıkardın mı?' buyurdular. Kalktım. Abdest aldım. İki rek'at namaz kıldım. Yine yattım. Daha uyumamıştım. Efendi Hazretleri'nin hayali belirdi. ‘Hâlâ kitapları evde mi saklıyorsun?' buyurup, celâllendi. Korktum. Hemen kalkıp, bütün kitaplarımı evden çıkardım. Mekkî Efendi'ye götürdüm. Geldim yattim. Ancak uyuyabildim. Sonradan anladım ki, bizi terbiye etmek için, kitaplardan uzaklaştırıp, bende olanları alıp, kendinde olanları bize vermek için bu yolu seçmişlerdi. [Oğlu Bahaddin Birgiv'den]
Sayfa 233 - Arı Sanat Yayınevi, 3. Baskı (2018)Kitabı okudu
