Üstad'a sormuşlar kırılan kalp yine sever mi?
Üstat 'Evet' demiş Yine sormuşlar: Üstadım siz kırılan bardaktan su içtiniz mi?
Üstad yine cevap vermiş: Peki sen hiç bardak kırıldı diye su içmekten vazgeçtin mi?
"Kendimi o kadar eksilmiş hissediyorum ki bazen… Yani o kadar eksilmişim ki, yaşamaya devam etmem için ihtiyacım olan bütünlüğü 14 ömrüm olsa anca tamamlarmışım gibime geliyor. O sıcak ellerim nerede? Dudaklar, göğüsler, kucaklar nerede? Neden bir tatlı sözden bu kadar mahrumum? Ne ara uzaklaştım böyle? Kendimi, kaybettiğimi sandığım yerde
Küçük Mavi Balık
Yıllar önceydi en son böyle hissettiğimde
Derinlerde bir yer uyandı sanki içimde
Unutmuştum birinin ben de heyecanını
Olur olmaz uyanıp, gecelerce uykumu çalacağını
Uyandım işte biraz da hastayım şimdi
Duygularımsa karışık, kafam bi' hoş hayli
Yazıyorum yine seni düşünüp, saat olmuş 3:20
Nerden çıktı odamdaki silüetin, iyiydim böyle
Yeşil elbise
Yolda karşılaştığımızda ezan okunuyordu.
-Gel seni camiye götüreyim, dedim. Bugün Cuma biliyorsun.
-Sen de benim camiye gitmediğimi biliyorsun, dedi
-Biliyorum ama, sebebini gerçekten merak ediyorum.
-Ne bileyim olmuyor işte, dedi.Hem pantolonumun ütüsü bozulup, dizleri çıkar diye endişe ediyorum.
Gayri ihtiyari gülmeye başladım.
-Herhalde şaka yapıyorsun, dedim. Bunun için cami terk edilir mi?
-Ciddi söylüyorum, dedi. Giyimime ve özellikle yeşile düşkün olduğumu bilirsin.
Gerçekten öyleydi.
Giydiği birbirinden güzel elbiseleri mutlaka yeşilin bir başka tonundan seçer ve her zaman ütülü tutardı.
-Peki, dedim.Hayatında hiç camiye gitmedin mi?
-Çocukken dedemle birkaç kere gitmiştim, dedi. Hem o yaşlarda dizlerim aşınacak diye herhalde endişe etmiyordum. Fakat artık camiye gidebileceğimi zannetmiyorum.
Söyledikleri beni son derece şaşırtmış ve bu konuyu açtığıma pişman etmişti. Daha sonra el sıkışıp ayrıldık.
Onunla konuşmamızdan 2 ay sonra, kendisinin camide olduğunu söylediler. Hemen gittim. Bahçedeki namaz saflarının en önünde duruyordu ve üzerinde yine yeşiller vardı.
Yavaşça yanına yaklaştım ve kısık bir sesle:
-Hani, dedim. Camiye gelmeyecektin?
Hiç sesini çıkarmadı. Çünkü musalla taşının üzerinde, yeşil örtülü bir tabut içinde yatıyordu.
Cüneyd Suavi
Dilek Mektubu
Bir şarkın olsun. Senin olsun. Hayatına her giren insana “bu benim şarkım bak” diye dinlet. Bir gün o kişinin hayatından çıktığında bir radyoda denk gelirse, seni hatırlasın.
Tek bir parfümün olsun. Özdeşleşmek iyidir. Dünya bu illa ki bir tek sen kullanmayacaksın. Öyle bir sana ait olsun ki, bir yabancıda bile duysa “acaba burda mi” diye kokuyu
Kadın cinayetine kurban gitmeme yöntemim:
Bakınız bu bir üniversitede öğretim görevlisi: adam evli, iki çocuğu var. İş sebebiyle tanışmış bulunduk. İş sebebiyle tel no vermiş bulunduk. Önce günaydın mesajları geliyordu. sonra iyi geceler mesajları. Yüz vermedikçe "sen kendini ne sanıyorsun" tarzı çıkışlar geldi. Dedim "beyefendi sizle ilgisi yok ben L bireyim. Attığınız mesajlar gereksiz." Bunun üzerine ilgisi daha çok arttı. Cinsel mesajlar vs. derken sonunda canıma tak etti. Adamın numarasını erkek akrabalara pasladım. Aradılar. Bir güzel uyardılar. Ancak bu sefer de "sen benim kim olduğumu biliyor musun" faslına girdi. Engelledim her yerden ama yine de dadandı fake hesaplar ve başka numaralarla. Bu ülkenin hukuk sistemine güvenim olmadığı için kendi planımı devreye soktum. Adama teslim olmuş moduna yattım. Buluşma ayarlandı. Buluşmaya yanımda bir kamyon adamla gittim. Kendisi güzelce tartaklandı. Telefonu elinden alınarak eşinin numarasına ulaşıldı. Eşine attığı mesajlar ve fotoğraflar bir güzel yollanmakla tehdit edilince ağlamalar yalvarmalar ben ettim siz etmeyinler vs. Kendisine ceza olarak bu anlarının videoları çekildi ve ilk hatasında eşine yollanmakla tehdit edildi. Kendisi şu an mutlu bir aile hayatı sürdürüyor. Arada bakıyorum. Canım karıcığım diyerek foto paylaşmalar falan. Herkes kendi hukukunu kendi aramalı. Eğer polise gitmiş olsaydım muhtemelen ya hala taciz ediliyordum ya da başıma bir şey gelmişti.