Bak uçuşuyor yine havada her bahar olduğu gibi umutlar, her bahar yeniden umut var…
Dönüp duran bir çark
Akıp giden bir zaman
Yine, yeniden bir sabah
"Günaydın, yaşamak..."
-Nazım Hikmet-
Ne olacak sanıyorsunuz?
Camını çerçevesini kırdığınız mekan karanlıkta mı kalacak!
Bir umursamazlığın soğuğunda üşüyecek,hayata küsecek mi sanıyorsunuz!
Artık yeni gülüşlere kanmayacak,sevgilere inanmayacak mı?
Hayır efendim hayır!
Bir gülüş huzmesi aydınlatacak yine kalp evini
Yeniden teslim olacak bile bile...
Gerçeği göre göre aldanacak...
Pişman olmayacağım! diyerek devam edecek...
Pişman olmayacak!
Ve sen! bunca dik duruşun arasında bir hain olarak kalacaksın.
Yeniden kurulacak hayaller; ve yeniden dağılacak dört bir yana sevdalı kahkahalar.
21.04.2024
Ellerim buz kesmiş gibi soğuk, sanki dokunsa hissedemezsin, sanki dokunmaktan çekinirsin. Zaman, sanki koşuyor, hiç durmadan ilerliyor, bir anı bile es geçmeden. Vakit ise dar geliyor, yetmiyor, sığamıyorsun içine. İsmin gizli, sanki yüreğimin en derin köşelerine saklı, sadece benim bilip hissettiğim bir sır gibi.
Gözlerim yine göğe dönük, hisli hisli bakıyorum. İçimde fırtınalar kopsa da dışarıya hiçbir şey yansımıyor gibi. Yaralarımı dikerken dikişler tutmuyor, sanki her bir dikişten damla damla seni kaybediyorum. Kara bulutlar gökyüzünü kaplamış, her yer gri, her yer sisli. Sırlanmış yıldızlarım var, içimde parlayan ama kimseye gösteremediğim.
Yollar ıslak, sokak sokak seni arıyorum. Ama bulunmuyorsun, sanki bulunmak istemiyorsun. Gözlerim nemli, istesem de gizleyemem içimdeki fırtınayı. Gel desem yine gelmezsin, her seferinde kalbim biraz daha kırılır. Bilirim ki, sen de beni istiyorsun ama ayaklarına söz geçiremezsin.
Kırk hüznün kırkını yaşadım, arttı yüzümdeki çizgiler, döküldü saçlarım. Otuzumda yaşlandım, her yaşamış olduğum acıyla birlikte.
Bilemem, zaman tekrar getirir mi bizi yan yana? Hasretin ateşi her an içimi yakıyor, yanan bir ateş gibi. Ya öldür beni bu hasretle ya da yaşat, ama ortada bırakma beni. Seni heba etmedim, sevdamı korudum.
İplere boncuklar dizdim, her birine senin yüzünü çizdim. Yokluğunu yaşadım, çektiğim acıları hiç bitmedi. Öldüm ve öldüğümü hissettim, ama sonra dirildim ve yeniden hayata tutundum.
Bir düş gördüm. Koca bir kurt yolumu kesti. Beni öldürmekle tehdit etti. Korktum kurttan, sıçrayıp kalktım. Sonra ne göreyim sen.. gelmişsin. Yine, yeniden.. yoksa o kurt sen misin?
Yıllar geçiyor, hayatın renklerini, yitip gidene özlemi, kavuşmanın hazzını, sevdayı ıskalayıp ömrümüzü tüketiyoruz.
Anlamsız bir inatla, ölçüp biçmeden, amaçsızca ipi sallandırıp nice kör kuyuların karanlığına atlıyoruz. Her atlayışımızda, ipin sonunu fark edemeden elimizden kayıvermesiyle kuyunun derinliklerine doğru, aklımızda cevapsız
bu aralar gündemden düştü gibi, yine ve yeniden; gazze'yi unutma, unutturma.
Dünya da ve Ülkemizde Neler oldu? Neler oluyor? Neler olacak?
Bütün düşüncelerim bir gözlemden ibarettir.
Pandemiye dönüşen virüs Çin kaynaklı olmayıp bir laboratuvar ürünü virüstü. Bu artık bir komplo teorisi değil.
Amacı Çin ekonomisini zayıflatmak ve aynı zamanda aşı ile bütün dünyaya yayarak küresel ilaç şirketleri aracılığıyla vurgun vurmaktı.
Her ikisi de gerçekleşti.
Aşıların maliyeti dışında
Şimdilerde
adımlarım pek yavaş
elim kalkmıyor istasyonlarda
son vedalara.
acımı anlaşılır kılmıyor
kılı kırk yaran sitemkâr cümleler
Şiirler doğacak kıvamda yine
duygular yeniden yağacak kıvamda.
ve yürek,
imgelerin en ulaşılmaz doruğunda.
ey herşey bitti diyenler
korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler.
ne kırlarda direnen çiçekler
ne kentlerde devleşen öfkeler
henüz elveda demediler.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Adnan YÜCEL