Vuslat mümkünse hasret nimettir.
Sayfa 28 - KDY
...Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn-
cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir
keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce
bıçak
"Kitap. Eşsiz sevgili. Dilsiz dost. Bilginin yol arkadaşı."
Sayfa 105Kitabı okudu
Aşktır gönlün alın teri.
Sayfa 29 - pdfKitabı okudu
Vuslat mümkünse hasret nimettir.
Sayfa 30Kitabı okudu
Herkes kendi yalnızlığında yitik...
Sayfa 9Kitabı okudu
Ben kendimi arıyordum, içimdeki o yitik insanı arıyordum...
Sayfa 36Kitabı okudu
...
Kalbim, ey kalbim! Ne oluyor?
Niçin bir anda böyle kendini bırakıyorsun, Koyveriyorsun, değişiyorsun?
...
Sonra aklıma geleceksin,
Sanki çıktığın varmış gibi...
KDY
Ben seni güzelsin, diye sevmedim.
Seni sevdim güzel oldun...
Sayfa 7Kitabı okudu
Zamana bırakılan bir benmişim!
Sayfa 69Kitabı okudu
Oysa ben bir akşamüstü oturup Turuncu bir yangının eteklerine, Yüreği avuçlarımda atan bir can yoldaşıyla dünyayı ve kendimi tüketmek isterdim.
Öyle bir tüketmek ki sonucu yepyeni bir "ben'e ulaştırırdı beni, kederli dalgınlığımdan her döndüğümde...
Bir ben ki tüm ilişkilerin perde arkasını görür de gülerdim sessizce yapay yakınlıklanına insanların.
Kim kimi ne kadar anlayabilir Ömür Hanım?
Susmak yalnızlığın anadilidir Ömür Hanım, şiiridir, beni konuşmaya zorlama ne olur. Sözün sularını tükettim ben, kaynağını kuruttum.
Geriye bir büyük sessizlik kaldı yüreğimde,
Kalabalıklar, kalabalıklar kadar büyük...
Yalnızım Ömür Hanim, geceler boyu akıp giden ırmaklar gibi karanlıklar içre, öyle yitik öyle üzgün, yalnızım...
Sularım toprağa sızıyor bak. Yüzümü geceler örtüyor.
Binlerce taş saklanıyor içimde.
Kim kimin derinliğini görebilir, hem hangi gözle?
Şükrü Erbaş
Herkes kendi yalnızlığında yitik
Sayfa 9 - Kırmızı Kedi Yayınevi
"Yemen'de kardeşiyle evine su taşırken bir keskin nişancı kurşunuyla başından vurulan Rüveyda hangi uluslararası dengeyi bozmuş olabilir?" Diye sorgulamalı insan.
Sen vuruldun, biz paramparça olduk Rüveyda...
Geceye karışıyor gündüz
huzurlu dalgalar
altına bürülü
sarmaş - dolaş...
Mutluluk nasıl da
sere - serpe kollarındaydı
Öğle uykusunda
şimdi
akşam serinliğinde
nefes alıp - veren
yorgun kaya, ılık...
Yeşil ışıkların soğukluğunda
oynaş mutluluk;
yanında karanlık uçurum
derin sonsuzluk.
Hayatımın en güzel günü
akşamın alacakaranlığında yitik.
Kurumuş, yorgun gözlerinde alev;
ruhun, ermiş taşkın gözyaşı denizi;
aşkın erguvanı akıyor
beyaz köpüklü denizlerde
sakin ve huzur dolu
ve sen
mutluluğun son kararsızlığında
tek başına...
