İnsan bir kere aşık olmaya görsün. Her şeyi sevdiğine yormaya başlıyor.
İzlediğim filmlerdeki kadınlar, okuduğum şiirlerdeki kadınlar hep sen.
İstanbul'u da sana yoruyorum, sonbaharı da…
Bu sonbahar hayatımın en uzun sonbaharı.
Fakat ne garip!
Sen hayatımda azaldıkça, sonbahar uzuyor.
Sonbaharı sana yormak, belki de bu yüzden dünyanın yorucu işi gibi geliyor.
Zor sahiden…
Zor.
Sonbaharda gitmekten söz ediyorum.
Ben yitik bir zamanı arıyorum.
Ben yitik bir zamanı arıyorum.
Ben yitik bir zamanı arıyorum.
Ben seni arıyorum..
I
O zamanlar gökyüzü biçilmiş buğday kokardı
Çiğnenmiş üzüm, mısır püskülü, bostan yaprağı
Toprak kokardı insan emeğiyle yoğrulmuş.
Rüzgâr serin sesli konuğuydu evlerin
Bulutlardan ağaçlardan saçlardan süzülen
Bir dirim duygusuyla doldururdu odaları
Yağmur ikinci adıydı akşamların
Günün yorgunluğu üzerine dökülen
Bir düş inceliğinde
Çoğu savaş dönemi kurgusunda kadınlar unutulur ama aslında onların savaşlardaki katkısı etkileyicidir.Dünya savaştayken ve erkekler gitmişken askerlere dönebilecekleri güvenli bir yer veren ve hayatı devam ettiren kadınlardı...
Aslı Erdoğan kelimeler ile oynayarak anlatmak istediği durumu veya olayı başka bir yönden bakmamızı sağlıyor. Ben onu biraz Tezer Özlü'ye biraz Kafka'ya benzettim. Fakat onlardan farkı hayat ile mücadelesini onlar gibi bırakmak yerine hayata karşı duruyor.
Hayatın ne olduğunu anlamak istiyor. Hayat ne? Ölüm ne? Yaşarken de ölünüyor mu? Hayat ile
İnsan bir kere aşık olmaya görsün. Her şeyi sevdiğine yormaya başlıyor.
İzlediğim filmlerdeki kadınlar,okuduğum şiirlerdeki kadınlar hep sen.
İstanbul'u da sana yoruyorum,sonbaharı da...
Bu sonbahar hayatımın en uzun sonbaharı.
Fakat ne garip!
Sen hayatımda azaldıkça, sonbahar uzuyor.
Sonbaharı sana yormak, belki de bu yüzden dünyanın yorucu işi gibi geliyor.
Zor sahiden.
Zor.
Sonbaharda gitmekten söz ediyorum.
Ben yitik bir zamanı arıyorum.
Ben yitik bir zamanı arıyorum.
Ben yitik bir zamanı arıyorum.
Ben seni arıyorum.
İnsan bir kere aşık olmaya görsün.Her şeyi sevdiğine yormaya başlıyor.
İzlediğim filmlerdeki kadınlar,okuduğum şiirlerdeki kadınlar hep sen.
İstanbul'u da sana yoruyorum, sonbaharı da...
Bu sonbahar hayatımın en uzun sonbaharı.
Fakat ne garip!
Sen hayatımda azaldıkça sonbahar uzuyor.
Sonbaharı sana yormak, belkide bu yüzden dünyanın en yorucu işi gibi geliyor.
Zor sahiden...
Zor.
Sonbaharda gitmekten söz ediyorum.
Ben yitik bir zaman arıyorum.
Ben yitik bir zaman arıyorum.
Ben yitik bir zaman arıyorum.
Ben seni arıyorum.