Acıya karşı en korunmasız olduğumuz zaman, sevdiğimiz zamandır; en çaresiz olduğumuz zaman ise, sevdiğimiz nesneyi ya da onun sevgisini yitirdiğimiz zamandır..
"Acıya karşı en korunmasız olduğumuz zaman, sevdiğimiz zamandır; en çaresiz olduğumuz zaman ise, sevdiğimiz nesneyi ya da onun sevgisini yitirdiğimiz zamandır."
Sayfa 42 - KAPRA YAYINCILIKKitabı okudu
Beklemekle yitirdiğimiz zamanı toplasak kim bilir ne uzun tutardı!
Sayfa 90 - Everest Yayınları
Ne olurdu kokunun da fotoğrafı olsaydı? (Ölüm adil mi, haklı mı Acem şair!)
Bazı duygular yardır, bazı duygular yara.
Bazı kitaplar acı verirken, bazıları merhem olur derde.
İlber Ortaylı'nın söyleşi türünde bir eserine başlamışken denk geldim bu kitaba. Okuyamayacak kadar yorgun ve durgundum. Her zaman derim "şiirler ruhu dinlendirir," diye. Ruhumu dinlendiren, okumaya yeniden ısıtan bir kitap oldu benim için
Ömür bindirdiğimiz gemilerin o limandan ayrılışına katlanırken; kaç kelimeyle anlatabiliriz ki sessiz bakışlarımızı...
Hayata anlam mı katıyoruz. Yoksa hayatımızdan daha kaç yılı çıkarıyoruz, bilmiyoruz. Belki de zaman çizgisinin sonuna hızlı adımlarla koşarken; yitirdiğimiz bir kaç güzelliğin de aldatıcı olduğuna ikna olacağız...
Ücretsiz indirme linki profilimdeKitabı okudu
Yitirdiğimiz gerçeği bir daha ancak rüyamızda görebiliriz.
Sayfa 174Kitabı okudu
Seni Yoran Her Şeyi Bırak - Duygusal Manipülasyondan Kurtulma ve Korunma MetotlarıMüthiş Psikoloji · Destek Yayınları · 20223,179 okunma
"Kendimizi yitirdiğimiz zaman her şeyi yitirmiş sayılırız işte."
Sayfa 72 - Can Yayınları
Sönen anılarımıza, ölen hayallerinize, yıkılan hayatlarımıza...
"Yaşadıklarımız, gördüklerimiz, hissettiklerimiz belki de ölümden beterdir. Soğuk, yağmur, enkaz altında kalan insanlar, gözünüzün önünde yıkılıp yok olan şehir....
Evin var ama giremiyorsun, bitkinsin ama korkudan uyuyamıyorsun, sürekli sallantı içinde olduğunu hissediyorsun. Çaresizliği anlatamam ama iliklerime kadar yaşadım diyebilirim. Gördüklerimi ve yaşadıklarımı asla unutmayacağım. Kalbime gelecek olursak tam olarak şunlar geçiyor; ' Yıkılan şehirlerimize , umutlarımıza, hayallerimize bakıyorduk. Ölülerimizin yüzlerine bakıyorduk... Onların gözlerindeki kendi kaderlerimize. Çaresizliğimize bakıyorduk, avuçlarımda büyüyen zavallılığa , kanımızda filizlenen korkaklığa... Ellerimizden alınan hayatta bakıyorduk... Güneşli günlerimize, umut dolu sabahlara, eğlenceli bahar akşamlarına... Sönen anılarımıza, ölen hayallerimize, yıkılan düşlerimize... Yorgun bir şile gibi bizden uzaklaşan şehirlerimize...Şehirlerimizle birlikte yitirdiğimiz kendimize, hayallerimize, umutlarımıza bakıyorduk...' 🍂
#deprem
Çok sevdiğimiz birini yitirdiğimiz zaman,duyduğumuz derin acının biricik avuntusu,en iyisinin bu olduğunu umut etmek belki de...
En Acısı
"Ölümden kurtulduğumuza seviniyorduk ama, yitirdiğimiz dostlar içimizden çıkmıyordu."
Sayfa 151 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
