Bekleyin, yitirmeden gururlu sabrınızı
Boşa gitmeyecek acılı çabanız
Sayfa 62 - iş bankasıKitabı okuyor
Biliyorum
bir yerlerden bir kurşun
sana geliyor, eğrisini yitirmeden.
çünkü sensin eğrisini yitirmeyen,
eğilsen biraz, sapacak.
Sayfa 49Kitabı okudu
Artık onuru korumak için büyük paraların gerektiğini, ama büyük paraların onuru yitirmeden kazanılamayacağını öğrenmiştim. Dönenip duran bu cehennemi kısırdöngü, beni de kendisiyle birlikte sürüklüyordu.
Sayfa 93 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Yazdığınız şeye inancınızı asla yitirmeden, sabır ve kararlılıkla yazarak yazar olunur.
Sayfa 37Kitabı okudu
Başarı, coşkunuzu yitirmeden başarısızlıktan
başarısızlığa koşmaktır.
"..... Yazdığınız şeyeihtiyacınızı yitirmeden, sabır ve kararlılıkla yazarak yazar olunur."
Kolay olmayacağı başından beri belliydi! İlk insan ve ilk Peygambersin ama bir oğlun bir oğlunu öldürüyor. Nuh aleyhisselam’sın ama eşin ve çocuğun iman etmiyor. İbrahim aleyhisselam’sın ama ateşe atılıyorsun. İsmail aleyhisselam’sın ama bıçak boynuna dayanıyor. Yakup aleyhisselam’sın ama çocuğunun hasretiyle yaşıyorsun. Yusuf aleyhisselam’sın ama
"Sadece düşündüğünü söyleyen ve söylediğini de yapan bir adamdı." (Sayfa 158)
" Size daha önce de söylediğim gibi, en önemlisi sabır göstermek. Umudu yitirmeden, düğümlerin tek tek çözülmesi gerek. Gerçi durum umutsuz gibi görünebilir, ama er ya da geç kaçmış ilmeği bulmamız gerekiyor. Zifiri karanlıktayken, gözlerin karanlığa alışana dek oturup beklemekten başka yapabileceğin bir şey yoktur." (Sayfa 331)
"Sanki, böyle yazmakla, dağılan yaşamımın parçalarını birbirine bağlıyordum." (Sayfa 331)
"Lütfen hep yaptığımız gibi olayları gereğinden fazla ciddiye alıp kara kara düşünmeyin. Bizler, yani hem normal olan, hem de normal olmayan insanlar, kusurlu bir dünyada yaşayan kusurlu kişileriz. Banka hesaplarının mekanik doğruluğu ile yaşamıyoruz ya da çizgilerimiz ve açılarımız iletiki ve cetvelle ölçülür cinsten değil. Haklı değil miyim?" (Sayfa 344)
"Olaylar doğal akışına bırakıldığında, zaten gitmeleri gereken yere giderler. ne kadar çabalarsanız çabalayın, insanlar kırılmaları gereken zaman geldiğinde kırılacaklar. Hayat böyle. Belki size kürsüden vaaz veriyor gibi görünebilirim, ama sizin de böyle yaşamayı öğrenmenizin zamanı gelmiş demektir. Yaşamı istediğiniz biçime sokmak için çok çaba sarf ediyorsunuz. Eğer bir akıl hastenesine düşmek istemiyorsanız, yüreğinizi biraz daha açmanız ve kendinizi olayların akışına bırakmanız gerekli." (Sayfa 345)
Doğan KitapKitabı okudu
İdeal hayat akıp gitmektir belki, kaybolup gitmek kendini yitirmeden, Kızmadan, darılmadan, gücenmeden yaşamın içinden usulcacık, yumuşakça ve nazikçe süzülüp gitmek. İncitmeden ve incinmeden yaşamak. Hatta bazen incinsen de icnitmeden yaşamak. Kalabalıkların içinden kirlenmeden geçebilmek.
Sayfa 46 - Elvan DurduKitabı okudu
Beni tüm gururumdan arındıran; insanın koruyuculara, gösterişli giysilere, avizelere, yontulara ve bu tür başka lükslere gereksinim duymaksızın da bir sarayda yaşayabileceğine, saygınlığını yitirmeden, devletin çıkarı için bir hükümdarın yerine getirmesi gereken görevleri savsaklamadan, yaşamını hemen hemen bir yurttaşın yaşamına indirgeyebileceğine inandıran bir hükümdarın uyruğu, bir babanın oğlu olmam.
Ve Hemingway geldi. Ne heyecan! Bir cümleyi oturtmayı biliyordu. Müthiş bir coşku ile okudum onu. Sözler cansız değildiler beyninde mırıldanan şeylerdi sözler. Onları okuyup sihrine varabilirsen acı çekmeden yaşayabiliyordun, başına ne gelirse gelsin ümidini yitirmeden.
Ama evde....
"IŞIKLAR SÖNSÜN!" diye bağırıyordu babam....
Rus yazarları okuyordum, Turgenyev ve Gorki 'yi. Babamın kurallarına göre akşam sekizde sönmeliydi ışıklar. Evde tek konuştuğu şey işiydi.
"Hadi, yetti artık şu Allah ın cezası ışık! Işıklar sönsün!"
Birden yaşantıma giren bu adamlar tek kurtuluş şansımdı. Benle tek konuşan onlardı.
Sayfa 140 - Metis YayınlarıKitabı okudu
"Kaybedenler kulübüne hoş geldin. Artık gitmeli, daha fazla yitirmeden sahip olduklarını..."
Sözler cansız değildiler, insanın beyninde mırıldanan şeylerdi sözler. Onları okuyup sihrine varabilirsen acı çekmeden yaşayabiliyordun, başına ne gelirse gelsin ümidini yitirmeden.
Sayfa 140Kitabı okuyor
Artık onuru korumak için büyük paraların gerektiğini, ama büyük paraların onuru yitirmeden kazanılamayacağını öğrenmiştim.