Yeni yıldan hiçbir şey beklemiyorum. Yapılmasını gerekeni biz yapacağız.
Kitap okuyan kitle!
Sizden sadece bir ricam olabilir ancak.
Farkında olun!
Empatinizi yitirmeyin!
Okuduğunuz kitapların hakkını verin en azından!
Ve mücadele edin.
Patriyarkayı yerle bir edeceğimiz, halkın sırtından geçinenleri kenara atacağımız, görünmeyen kadın emeğini yasallaştıracağımız, katillerden hesap soracağımız mücadele dolu bir yıl olacak. Doğa için, hayvanlar için yola devam edeceğiz. Hayat biziz! Ve zamansal döngünüz her tekrar ettiğinde hayatla bir kez daha yüzleşeceksiniz.
" Ağlarsa anam ağlar ardımdan "ları dinleyip hıçkırıklarla ağlayan, " Annemin yelkeni olsa açsa da gelse " lerle kınalar yakılırken gözyaşlarına boğulan son nesil bizdik.. Evet evet bizdik.. Artık ne analar ağlıyor arkadan ne de evlatlar yelkenli gözlüyor.. Bitti.. Ne oluyor? Neler oluyor ? Nasıl duygular bu kadar hızla yok
İlk imzalı kitabımı hediye aldığımda on dört yaşında idim. Edebiyat öğretmeni ve eleştirmen olan amcam, Aziz Nesin tarafından benim adıma imzalanmış ''Sondan Başa'' adlı kitabı bana verdiğinde günlerce elimde gezdirdiğimi bilirim. Okula götürüp tüm arkadaşlarıma , hocalarıma göstermiştim. Adıma imzalı ya , zannedersiniz ki Aziz Nesin bana
"Ama dinlenin, eğer dinlenmeniz gerekiyorsa. Yine de bütün umudunuzu yitirmeyin. Yarının ne getireceği bilinmez. Güneşin doğuşu genellikle bir şeyler nasihat eder."