Zemheri ayında yılanı kış uykusundan uyandırıp afsunladım, kurdu kuzuya nöbetçi diktim.”ama,”demiş “öfkeyi huzura kardes kılamadım. “Tanrı büyüktür derler,yalan , öfke Tanrı’yı dahi yakacak kudrete sahiptir. Ateş kora döner, birtas su dökersin söner,yılan,kurasagına doldurduğu zehri kusacak yer bulamadı mı intikamını bir çakıl taşından alır .tüm zehri kusar “ama” demiş “insan öfkesini yakamadan durmaz. Keşke dursaydı ,keşke dursaydı “keşke , ekşimiş süt mayalanıp mayhoş bir kap yoğurt olabilseymiş.”