Nobel ödüllü 
Mo Yan, dokuz çocuklu bir ailenin başından geçenlerle Çin ' in Japonlar tarafından işgalini, İç Savaşları, Kültür Devrimini, Toprak reformlarını, Komünist düzene geçilmesini , kapitalizmin ve batı kültürünün topluma yavaş yavaş sızmasını, toplumun yozlaşmasını, kıtlık dönemlerini, kadının bütün bu süregelen zaman içinde hep değersiz görülmesini, dinmeyen acılarını işlemiş.
Bin sayfalık kitapta satır satır, acı işlenmiş. Çocuklar değişime ayak uydururken, Shangguan Lu ' senin yerine sabır taşı olsaydı çatlardı. Kızlar aklına eseni yapıp çocuklarını senin kucağına bırakıp bırakıp gittiler. Gün yüzü görmedin be kadın. Hele değirmende çalışmak zorunda kaldığın dönem yok mu? Offff, offfff...
Kitabın sonunda önemli karakterlerle ilgili bölümler var. Böylece karanlıkta her hangi bir yan kalmamış oluyor. Kızlar birer birer kendi seçtikleri yollarda, kendi sonlarını hazırlıyorlar. Bütün kitabın anlatıcısı Jintong'u dayak delisi yapmak geliyor insanın içinden. Bir yandan da onun basiretsizliği, ailesindeki kadınların gücünü daha da vurgulamak için iyi bir arka plan.
"Kadınlar, kocaman memeler,
yatmak... iğrençsin Ernest - dedi kendi kendine. Yapacak başka bir işin yok mudur senin? Üzerinde düşüneceğin daha nezih konular yok mudur?"
Sayfa 92Kitabı okudu
Kadın olmak
Doğmalar, büyümeler, danteller, pembeler, uçuşan kaçışan binbir görüntü ve oyuncak bebekler, oyuncak evler, oyuncak çay takımları, yemek odaları, yatak odaları ve oyuncaktan bir gelecek kurgusu, gelecek, gelecek, korkunç ve karanlık, korkunç ve zift gibi, çamur gibi yapış yapış ve içine çeken, sürekli, sürekli, petrolden bir bataklık, plastikler
Sayfa 168 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
''(...)Sırtım kapıya dayalı, başım ellerimin arasında dinlenirken, uzaktan bir müzik sesi duyuldu, giderek yaklaşıyordu.Dinlemeye çalıştım, klarnet,darbuka ve ziller,kıpırtılı,kıvrak.Sonra köşede rengarenk bir kalabalık göründü, kadın erkek zıplayıp hoplayıp kıvırarak.Önüme gelince durdular,müziği ve dansı sürdürüyorlardı.Bıyıklı, esmer bir genç beni kolumdan tutup kaldırdı.Sonra, yeşil,mor,turuncu, pembe renklere bürünmüş, çikolata rengi memeleri neredeyse meydanda bir kız bana elini uzattı ve üzerindeki turuncuyu çıkarıp kalçama doladı.Ben değil genlerim dans ediyor olmalı diye düşündüm sonradan, daha önce hiç göbek atmamıştım, arada bir ağzıma dayadıkları rakı şişesini emip duruyordum, sek.Sonra sesler uzaklaştı, sokağın karanlığında kimseler yok, sanki oradan kimse geçmemişti, yeşil kapının önünde oturuyordum, sessizlikte.Yavaşça ayağa kalktım, gözümün önünde çikolata memeler, midem rakıdan kavruk(...)''
Sayfa 88 - Metis
Bilmüşahede görünüyor ki: Rızık, iktidar ve ihtiyar ile makusen mütenasibdir. Mesela: Daha dünyaya gelmeden evvel bir yavru, rahm-ı maderde ihtiyar ve iktidardan bütün bütün mahrum olduğu bir zamanda, ağzını kımıldatacak kadar muhtaç olmayacak bir surette rızkı veriliyor. Sonra dünyaya geldiği vakit, iktidar ve ihtiyar yok, fakat bir derece istidadı ve bilkuvve bir hissi olduğundan, yalnız ağzını yapıştırmak kadar bir harekete ihtiyaç ile en mükemmel ve en mugaddi ve hazmı en kolay ve en latif bir surette ve en acib bir fıtratta, memeler musluğundan ağzına veriliyor. Sonra iktidar ve ihtiyara bir derece alaka peyda ettikçe, o kolay ve güzel rızık, bir derece, çocuğa karşı nazlanmağa başlar. O memeler çeşmeleri kesilir, başka yerlerden rızkı gönderilir. Fakat iktidar ve ihtiyarı, rızkı takib etmeye müsaid olmadığı için, Rezzak-ı Kerim peder ve validesinin şefkat ve merhametlerini, iktidar ve ihtiyarına yardımcı gönderiyor. Her ne vakit iktidar ve ihtiyar tekemmül eder, o vakit rızkı ona koşmaz ve koşturulmaz. Rızık yerinde durur. Der: "Gel beni ara ve bul ve al!" Demek rızık, iktidar ve ihtiyar ile makusen mütenasibdir.
#Bediüzzaman Said Nursi
12. Lema
İyi ki doğmuşum dedirtmek istediğin, kendi inandıklarına aynı şekilde inanacak bir yaşamı var etmek için, diğer bir deyişle, kendi bencil bahsini kaybetmemek için ebeveyn ya da doktorlar, kendilerinden istenmediği halde, yaşam oluştururlar. Bazen küçük bir bedeni kesip dikip, tüple makineye bağlayıp çokça kan akıtırlar. Ve bir sürü çocuk acılar içinde kıvranarak ölür. Böyle olunca da ebeveyne sempati duyulur. Ne acı, bundan daha büyük üzüntü yok diye. Ebeveyn de gözyaşı döker, acısını geride bırakmak için, her şeye rağmen doğduğun için mutluyum, teşekkür ederim der. Bunu yürekten söylerler. Ama, bu teşekkür etme neyin nesidir? Kime söylerler bunu? Kim için, ne için bu acı dışında bir şey yaşayamayan o varlık doğmuştur? Ebeveyni ona teşekkür etsin diye mi? Doktorların kullandığı teknoloji ne kadar da müthiş dedirtmek için mi? Hangi hakla yapılır bu? Acılar içinde var olup acılar içinde ölüp gitme olasılığı olan bir varlığı neden yaparlar? Öyle olmasını arzu etmedikleri için mi? Bu bahsi kaybetmek akıllarına gelmediği için mi? Aptal oldukları için mi? Sence bu kimin bahsidir? Ne için bahse girilmiştir?
Sayfa 352Kitabı okudu
“Aşk manipülatif olamaz, gerçek şefkate dayanmalıdır."
Eski Sevgililer ve Köfte
ADAM : Sevgilim, bugünlerde çıkabilecek miyiz? Hayır hazırlanman birkaç yıl daha sürecekse bu kıyafetlerle çıkmayalım.
KADIN : Neden?
ADAM : Moda değişecek hayatım. Ya da en azından mevsim değişecek, yazlık kıyafetlerle üşümeyelim diyorum.
KADIN : Abartma.
ADAM : Sen de abartma. Bir buçuk saattir portmantonun aynasında kendimi seyrediyorum
Sayfa 39Kitabı okudu
"Bu kadar düşmüşsün daha ne haysiyetinden bahsediyorsun? Haysiyet mi? Haysiyet zenginlere verilmiş bir şey, senin gibilerle işi olmaz, sırf sana kokuşmuş bir tahtakurusu, dedi diye gerçekten kokuşmuş bir tahtakurusuna dönüşeceğin filan yok!"
Sayfa 813Kitabı okudu
Kadınlar, Kocaman memeler, yatmak.. iğrençsin Ernest -dedi kendi kendine. Yapacak başka işin yok mudur senin? Üzerinde düşüneceğin daha nezih konular yok mudur?
Sayfa 92 - ErnestKitabı okudu
Birisi şöyle bir şey anlatmıştı" dedi kısa bir süre sonra Yuriko Zen. "Şafak doğmadan önceki ormanın girişinde tek başına duruyorsun. Etraf kapkaranlık. Neden orada olduğunu kendin de bilmiyorsun. Yine de dosdoğru yürüyüp ormanın içine giriyorsun. Birazdan karşına küçük bir ev çıkıyor. Kapısını açıyorsun. Bir de bakıyorsun ki içeride on çocuk uyuyor.
On çocuk, mışıl mışıl uyuyor. Orada ne neşe var ne de sevinç. Üzüntü ve acı denilen şey de yok. Hiçbir şey yok, çünkü çocuklar uyuyor. Sen o on çocuğu uyandırmak ile olduğu gibi bırakmaktan birini seçebilirsin.
Eğer hepsini uyandırırsan, içlerinden dokuzu onları uyandırdığın için sevinecek. Teşekkürler, beni uyandırdığın için teşekkür ederim. Sana yürekten minnettarım, diyecek her biri. Ama kalan biri, öyle demeyecek. O çocuk uyandığı andan ölene dek ölümden daha beter acılar çekeceğinin bilincinde olacak çünkü. O acılar içinde ölene dek yaşamaya devam edeceğini bilecek. Bunun hangi çocuk olduğunu bilemeyeceksin. Ama o on çocuk içinden birinin mutlaka öyle yaşayacağını bileceksin.
Çocuk doğurmak, bunu bilerek, çocukları uyandırmak demek. Çocukları doğuran kişi, bunu yapan kişidir.
Meme obsesyonu tüm kültürlerde aynı şekilde paylaşılmamıştır. Örneğin Japon geyşaları memelerini çok sıkı sararak erotik görünüşlerini yok etmeyi seçmişlerdir.Ortadoğu coğrafyasında kalça ve bel daha önemli ve çekici bulunmaktadır. Avrupa’da küçük memeler daha çekici bulunurken, Amerika’da meme ve kalçalar çekicilik önceliği konusunda birbiriyle yarışmaktadır.
Sayfa 20Kitabı okudu
Savaş Bitti
var mı bilen başıma seni saranlar arasında adını
mantık mı diyorlar idrak mısın hafıza mı
sahici bir şeysen eğer söyle bakalım
neydi sevgilinin koynuma kaçtığı tarih
yıllardan hangisiydi hangi mevsimdeydik ayın kaçıydı
koynummuş madem sevgilinin göz diktiği yer kaçmak için
incecik ürperişli gölgesi cismime neden kıydı
sor gücün sormaya yetiyorsa
Meme obsesyonu tüm kültürlerde aynı şekilde paylaşılmamıştır. Örneğin Japon geyşaları memelerini çok sıkı sararak erotik görünüşlerini yok etmeyi seçmişlerdir. Ortadoğu coğrafyasında kalça ve bel daha önemli ve çekici bulunmaktadır. Avrupa’da küçük memeler daha çekici bulunurken, Amerika’da meme ve kalçalar çekicilik önceliği konusunda birbiriyle yarışmaktadır.
Sayfa 20 - Pupa Yayınları