İçinden beş defa NEDEN diye sordu Artemis. Bir problemle karşılaştığında işe yarıyordu bu yöntem. Kök sebebi bulmadan aşamıyordu insan dertlerini. Başladı hemen:
+Kadının sözlerine neden bu kadar içerlemişti? -Babasının yokluğunu bu kadar acımasızca yüzüne vuran başka kimse olmamıştı çünkü...
+Babasının yokluğu neden bu kadar önemliydi?
-Her çocuk gibi merak ediyordu babasını. Onu aramayı, kim olduğunu bulmayı defalarca düşünmüş ama cesaret edememiş, harekete geçememişti.
(Simetra yöntemi kaparak devreye girdi ve bir sonraki soruyu sordu)
+Neden cesaret edememişti?
-Bulmaktan, bulunca reddedilmekten korkuyordu.
+Niçin bu kadar korkuyordu reddedilmekten? -Reddedilince büyük bir boşluk oluşacaktı gönlünde. +Öyle bir boşluk yok muydu zaten? Neden çekiniyordu bu kadar?
-(Artemis tekrar düşündü.)Bir boşluk vardı gerçekten ama yokluğuna alışmıştı babasının. Kendisini eksik de hissetmiyordu üstelik. Varlığını yaşamamıştı ki bu meçhul adamın, eksikliğini idrak edebilsin. Üstelik annesi ve dedesi elin den geleni yapmıştı böylesi bir eksikliği hissettirmemek için.