Kişiliği Gelişmemiş Kişisel Gelişim Uzmanı Olur mu? Olur… Baba Parası İle Büyüyen Adam Girişimci Kabul Edilir mi? Edilir… Bedeni İle Bedenlere Ahlak Dersi Veren İnsan Yaşar mı? Yaşar… Yokluk Görmeyen Varlıklı, Yokluğu Anlatabilir mi? Anlatır… Aşk Acısı Bilmeyen Sosyete Güzeli Aşkın Tarifini Yapar mı? Yapar… Anasının Kıymetini Bilmeyen Adam, Anasız Büyüyen Çocuğu Bilir mi? Bilir… Vatanın Topraklarında Can Vermiş Binleri Umursamayan Kişi, Vatan Millet Sakarya Naraları Atar mı? Atar…
Eğer Sen Karakteri Olmayan Vicdan Yoksunlarına Karakter Koyarsan, Bunlar Senide, Aklını da, Toprağını da Satar mı? Satar…! Soner AYAN
Hızlı Okuma
HIZLI OKUMA
BELLEME ÇERÇEVESİ
Tanımı: Belleme okuma esnasında edinilen bilginin istenildiğinde çağrılabilecek şekilde
hafızaya yerleştirilmesi sürecidir. Genel Hafıza konusu son bölümde daha ayrıntılı olarak
ele alınacaktır.
Bu güne kadar yüzlerce kitap okuduğumuzu biliyoruz. Eğer bu kitapların içeriklerini
hafızamızda tutabilseydik şimdi
Her insan, bir sürü küçük olasılığın kesişme noktasında hayat buluyor ve dünyaya geliyordu. Bunun, başlı başına bir şansa olduğunu düşündü yaşlı adam. Öyle ya... Yoktan var oluyordunuz birdenbire. Ancak bir kere var olduktan sonra, yokluğu yaşayamadığınız için, var olmanın değerini kavramak güç olabiliyordu kimi zaman. Belki de en iyi kavrayışa, yokluğa yeniden yaklaşırken ulaşıyordunuz. İki yokluk arasındaki bir çizgiydi yaşam ve en temel mutluluk, bu çizginin üzerinde olabilmekti galiba.
Büyü Dükkanı, Yeşim Türköz
Picaso Lucci (Arşivimden)
Yokluk kötü bir şeydi
Yüreğinde yokluk dedi adam
Bir kadına
Kadın ilk defa gülümsemişti
O yokluk içinde
Yüreğindeki hazineyi keşfetmişti
Adam bir kez daha baktı
Bir çok zamandan sonra
Kadın yoktu yüreğinde
Kendi yüreğinden
Verdiğini alamadı
İşin aslı almak istemedi
O adam o yokluğu aradı
Kadının zengin olmamış halini
Bir yüreğe bir varlık verirkendi
Yokluğun son hali...
Tavsiye kitap
Sevgili yazarımız #NisaDede'nin değerli kaleminde #MasaldanAdam kitabını tek solukta severek okudum öncelikle bunu belirtmek isterim...
Köyde meydana gelen olay örgünü Senem'in başından geçen talihsiz olayların yanında güzel masum bir aşk hikayesini anlatmaktadır daha sonra olaylardan Senem’in aklını yitirmesi ve başka bir yaşama sürüklenmesi kaleme alınmıştır bu olaylar sürerken aile içinde parçalanmalar ve iki kardeşin bir kişi aşık olması ve kızın olaylardan haberinin bulunmaması durumu daha da dramlaştırıp olaylar Senem’in ölümüyle gün yüzüne çıkmıştır...
Her sayfada kendinize de pay çıkacağınız güzel bir eser olmuştur bunu belirtmek isterim beni etkileyen sözüde paylaşmak isterim.
"Ruhumu daraltan o yokluk muydu, yoksa ruhum daraldığı için mi o yokluğu düşünüyordum, hangisi daha önce başlardı hiç fark edemezdim"
" Yokluk,adam yokluğu, Mustafa Bey! "
Sayfa 75Kitabı okudu
Bir garip devran...
“ Eskiden bizim buralarda “adam” varıdı oğul, dediğine inanılan sözüne güvenilen, mert namuslu adam! Devir değişti ya, o adamlar da galmadı, yitti gitti. Buranın insanına bir garip hâl oldu ki oğul, ne dediği belli ne gittiği... Benim aklım ermez oldu be oğul...” dedi yaşı yetmişe yaklaşmış gün görmüş babam. Yaşar Kemal ustanın ünlü sözü geldi
Bir Sallantı Bedenime
“Sefil bir çığlıkla ne yapılabilir ki? Ben niye yazdıklarımı aynaya tutup tersinden kendi içime bakıyorum ki? Kime sorduysam seni yok, beni yok, onu yok dedi. Ama varlık kırmızı bir ilaç gibi boğazımdan aşağı düşerken boynuma sarılı ilmik onun aşağı düşmesini engelleyen boyunsuz bir mezar taşı gibi. Niye diye sorduğum her şeyin cevabı varsa eğer niye sorayım ki, cevapsızlığın içinden geçen yolun keyfine eremeyeceksem. Yaprakları bile sarmak gerekiyorsa, matematik bir yokluk bulmalı bedenim başımın içine.
Gidip bir hayale yalnızlık kiraladım ben de. Kırkçatallı gökyüzü ve ince menevişli kibar takım yıldızları bana bir gece balosu yaptılar. Uydular bana çok uydular, uygun adım uygun bir yerler aradık seyre dalmak için. Yıldız savaşçılarını izleyen gök ahalisi çok gülüyordu, orada komik bir filmmiş savaş filmleri. Kahkahaları yıldızlara çarpıyordu.
Yol uzundu, yorulmuştum ama tüm mesele de yoldu, gittiğim yer değil, gitmenin kendisiydi. Parçalarım sızlamıştı, kopacak gibiydim, söyleyecek lafım kalmamıştı, belagat satan bir adam vardı, onu arıyordum. Yokluğu heyecan vermişti, heyecanla sözü takas edecektim.
Bulamadım, ip buldum, bir de at kestanesi ağacı, bir de sallantı bedenime…”