Yoklukta ben...

Ama yoklukta. Kitap bolluğunda ise bakarız kapağına, şekline, kalitesine, hatta yazı biçimine, puntosuna. Merak kamçılayan bir havası varsa şanslıdır o kitap. Bir de okuyucuları 1000kitap platformunda çok yüksek puan vermişlerse şanslıdır. Çünkü genellikle okuyucu beğenirse güzel puan verir, ama beğenmezse "zaman israfı" demez, "ne okudum ben az önce?" demez. "Amaan bir kitap daha bitmiş oldu" der de çeker gider. O kitabı okuyacaklara fikir verecek bir puanı, bir alıntıyı, bir incelemeyi çok görür.
Lütfen okuduğunuz kitabı beğenmeseniz de puan veriniz. Sadece beğenenler puan verdiğinde, kitaplar iMDB'deki siyah beyaz filmler gibi hep 8.0 üzerinde oluyor. Acıma bas. 3* olsun varsın. İnceleme ekle. De ki "ben okudum ama siz uğraşmayın". Zaman ayrılmayı daha çok hakeden kitaplar var çünkü. Kötü kitaba da hakettiği puanı verin ki kıymetli vaktimizi hakeden kitaplar ön plana çıksın.

Tanrı guzel olmalı, dilegi adına yarattığı ruhun varlığını insanların yaşadığı dünyada nefis ile görüntüleyerek bilgi ile yaşayarak kendini gören ruhun dünya hayatı gıbı bır yoklukta kaybolarak yok olmasına karsı kendini ve yarattıgını insana gsterek anlam aramasını ve onun bılgısızlıgınde kendini yakmasını ıstemediği ruhu bilgiyle gözlerini actıgında herseyın farkına varan insanı ilim eklendikçe sistemi çalışan benliğin kendi varlığını gormesinin ve sonra anlam ararken madde ustunu ruhundan tanrı'ya ulaşması yanlış eğitilmemis bir canlının su sözlerine yer verir; Tanrı'dan insana yani bana geliyor olmalı, ben ise onun yarattıklarından, bilme isine varlığı yetmeyecek bu nedenle onu tanıdıgım ıcın kendi varlığına ben diyen ınsani bir canlı.