Merhabalar
Bugün sizlere #bunukonuşmuyorduk eseriyle geldim. Kitap bölümler halinde ilerliyor, bölüm başı konu ile ilgili ayetler bizleri karşılıyor.
Ailesini ardında bırakıp çalıştığı şirkette görevlenedirme ile Uzak doğuya giden bir adamın iki haftalığına geldiği memleketinde beyin damarlarının patlaması sonucu yaşama veda etmesini okuyoruz.
Her sene birkaç hafta gelip oğluna babalık yap(mayan), eşine koca ol(mayan), bir kuruş para yollamayan, egoist, düzenbaz, sadakatsiz... Daha pek çok özelliği bünyesinde barındıran bu adamın ölümü ile evine başsağlığına gelenler arasında insan suretinde iki melek de adamın ardından anlatılanları kayıt altına alır.
Neler neler anlatılır, eski defterler açılır, karısı dünya tatlısı, insan iyisi, hayırlı kul bu gerçekler karşısında tavrı ne olacak?
Satırları okumak bana bu dünyanın ne kadar geçici olduğunu, diğer tarafa yapıp ettiklerimizi götüreceğimizi bir kez daha hatırlattı.
Yazarın kalemi oldukça sade ve anlaşılır, tavsiye ederim güzel bir okuma deneyimi sundu
~
@bgmfirat
@perseusyayinevi
@aylinin_kitaplari
~
Siz dostluk nedir bilir misiniz? Dostluk güvendir yoldaşlıktır vefadır anlayıştır hoşgörüdür sevgidir dert ortaklığıdır sadakattir.
~
Hiçbir zaman sevilmeyeceğimize inansaydık sevemezdik. Öteki yaşamı gerçek aleme inanmasaydık bu hayatın anlamını çözemezdik. Her sistemin bir kurucusu vardır her sistemin bir kodlaması düzenlenişi belirlenen aşamaları gelişimi vardır.
~
Zorunluluk diye bir şey yoktur. Sorumluluk vardır sadece o gerçektir.
Bir Yetenek Öyküsü: Cruella
Muhteşem bir yetenek-imkân çelişkisi örneği. Harika bir anlatım. Kitabın filmini de izlemiştim ve onu da bunu da çok sevdim.
Kitabın konusu kısaca şöyle; Estelle adında genç bir kız var. Bu kız maddi her şeyden yoksun. Yankesicilik yaparak hayatta kalmaya çalışan bir grubun üyesi olan Estelle'in bir gün şansı yaver gidiyor ve zengin bir moda-tasarım öğrencisiyle tanışıyor. Genç kız Estelle'in yeteneklerinin farkında ve bu yeteneklerden faydalanmak için Estelle'i işe alıyor.
Oldukça güzel, akıcı bir kitaptı. Severek okudum. Okumanızı tavsiye ederim.
Senden bir parça
Eh yani pek bir olayı yoktu ,bence yüzeysel bir kitaptı olaylar daha ayrıntılı verilebilirdi sığ bi kitaptı.Ve erkek karakterin eşine sürekli kadın diye hitap etmesi cringe damarımı patlattı.Can sıkıntısından belki okunabilir ama pek de önermem gibi
Asıl mesele de bu işte. Zaman ne kadar geçerse geçsin, bazı konularda hiçbir şeyi değiştirmez. Elinden malını mülkünü, varını yoğunu alsalar, bundan ölmezsin. Bunları yine edinebilirsin. Ama senin onurunu kırar, ruhunu öldürürlerse, işte buna çare yoktur... Cengiz Aytmatov - Gün olur asra bedel
“Hâlbuki ne şeytanı azizim, ne şeytanı?"
Ömer o vapurda Macide'yi hiç görmeseydi yine de içindeki o şeytanı farkedebilecek miydi?
Macide evin önündeki sokakta Ömer'i beklemeseydi ,nerden emindi onun geleceğine ki zaten. Bedri gerçekten nasıl bu kadar sevebiliyordu Macide'yi ? O yüzden mi Ömer'e karşı bu kadar iyiydi?
Kitabın sıcacık,hüzünlü bir yapısı var. Zaman
Baharat Yolu Kitap Yorumu
Misra baharatıyla hazırlanmış çayı içenlerin güçlerinin ortaya çıktığı bir Çöl Şehri'nde yaşıyan Imani, bir yıl önce ortadan kaybolan ve öldüğünü düşündükleri abisinin aslında ölmemiş olabileceğine, Qalia dışında bir ülkede olabileceğine dair kanıtlar bulur ve bunları Konsey'le paylaşır. Imani gibi güçlü bir savaşçı olan ve Imani'den nefret eden Taha'nın liderlik ettiği bir grupla Alqibah'a, abisini bulmaya gider.
Ben Imani'yi çok sevdim. Bence güçlü bir karakterdi. Karşısında ondan daha kıdemli kişiler olmasına rağmen hakkını savunuyodu. Demir'e yatkınlığı vardı. Yeteneklerine bayıldım. Onun gelişimini okumak bana inanılmaz zevk verdi.
Taha... Taha hakkında konuşmasak da olur sanırım. İçini, kalbini sadece bize gösteren bir karakterdi. Bu gerçekten hoş olabilir ama diğer kişilerin yanında büründüğü kişiliği hoş değildi. Diğer kitaplardaki Taha'yı daha çok merak ediyorum bu sondan sonra. Bize nasıl yaklaşacak ve davranacak merak ediyorum.
Yan karakterleri çok sevdim özellikle Atheer'i. Evet kendisi kitapta pek yoktu ama ben de nasıl sevdim bilmiyorum. Sanırım ben biraz abi seviyorum...
Kitabın yazım dilini çok beğendim. Sade ve akıcıydı. Beni yormayan ve anlaşılır yazım dilerini seviyorum. Bu da onlardan biriydi. Bir süredir böyle Arap kültürü olan -Arabian Nights - ve çöl havası olan bir kitap arıyordum. Bu kitap beni tatmin etti. Devam kitaplarını ekstra heyecanla bekliyorum. Daha çok Qalia okumak istiyorum
