Yaşam var ile yok arasında değil, yok ile yok arasındadır.
İkisinin arasında varsın.
Var olmadan önce yoktun ve var olduktan sonrada yok olacaksın.
Yoktun... / Zehra
Uyku girmiyor yorgun gözlerime,
Sahi, rüya görmeyi hangi gece de bıraktım?
Kayan hangi yıldız geri çıktı göğe,
Ben, huzurdan başka, ne diledim ki...
Kimsin sen, kimdin sen?
Sahi, kimin oldun aniden?
İtiraf et hadi;
Hiç olmadın değil mi gerçekten?
Evet! Yoktun sen aslında.
Ben kafamda çizdim seni,
Ben kafamdaki beni çizdim sana
Sen yoktun, ben var ettim seni.
Yüzünü çizdim ilk önce;
Daima dik duran bir baş.
Sonra gözlerini kendimce;
Elâydılar ve iriydiler bir hayli.
Dudaklarını bıraktım en sona;
O güzelliği kaleme almayı
Önce hak etmem gerekliydi...
04:55
Sen yoktun,
Kanayan bir sevda vardı,
Yeryüzü ıssızlığında
Susan kadınlar vardı
Ben susamamıştım
Ama herkes içmişti.
Belki de sen yoktun orada.
Herkes ordaydı sen yoktun. Herkesin çokluğu, senin yokluğun kadar etmiyordu.