Tarihe not Annesinden oğluna not
Annesinden Ateş'ine mektup "
Dikili ağacım, yol arkadaşım , en kıymetlim . Soğuk kanım vücudumdan cekilirken ki beyaz tenim " Tamam bu son anım " derken. Sıcak teninin beni yeniden yasattigi anda hissettim . Bana hayat verdiğini . Senden baska kimsem olmadigini sadece oğlum değil sırdaşım , sığınağım olduğunu.
Sahi ne saniyorlar insanlar kendilerini benim sensiz var olabileceğimi mi ya da senden son nefesimi veriyor olsam bile veriyor olsam da vazgecebileceğimi mi ? Tek savaşım var benim o da senin her anında olacağım . Kendime rağmen , herkese rağmen .
Merhaba Sevgili Kitap Dostlarım:) Çok durağan başlayan ve buram buram aşk kokan bir kitapla geldim.Tanışma döneminden; çift oldukları dönem derken ta günümüze kadar olan tüm olayları ince ince anlatmış yazarımız.Kitapta üzücü noktalarda vardı bahsetmeden edemeyeceğim lakin beni çok etkilemedi; hüzünlenemedim.Yoksa yaşanılan olaylar ağır.Ama o duygu geçişi -ki bilirsiniz çok duygusalım- bende olmadı.Ama bu sizde de aynısı olacağı anlamına gelmez.Kitabın dili ise çok akıcı. Bir oturuşta bitecek cinsten.Yazarımızın 
Aysun Kocadağ 'in kalemine sağlık diyor ve kitabın yolu açık olsun diyorum. Matmazelle birlikte sevgiyle, dostça ve hoşça kalın:)
Bir akıl hastasının günlüğü..
'' burası öyle güzel bir yer ki. mutlaka sen de gelmelisin. bilirsin beni kalabalığı, yeni insanlar tanımayı severim. şansıma da oda arkadaşım bir şizofren. her gün farklı birisiyle kalıyorum bu oldukça eğlenceli. karşı odada ki ise bir yazar. oldukça yaratıcı bize her akşam bir hikaye anlatıyor. onun yan odasında ki ise eski bir matematik profesörü bana matematik çalıştırıyor. ama her güzel olayın sıkıcı yanları olduğu gibi buranın da var; doktorlar. akşamları yazar arkadaşım hikaye anlatırken gelip bizi odalarımıza gönderiyorlar. kendilerini aramıza almadığımız için olsa gerek, kıskançlık kötü bir şey ve kötülüklerin toplayıcısı akılda sık bulunuyor. biz öyle düşünüyoruz. ve koridorun sonunda genç, yakışıklı bir oğlan var. aramıza katılmıyor çağırdığımız da ise:' ben deli değilim.'diyor. ilahi çocuk delilik kötü bir şey sanki. böyle bir dünya da akıl sağlını korumak için deli olmalısın yazdık bizim koridorun girişine kıskanç doktorlar yazıyı hemen sildirdi.deli olmadıklarına üzgünüz toplum olarak. olsun biz yine eğlenecek bir yol buluruz. diyorum ya burası çok güzel kesinlikle gelmelisin. seni daima seven x.''
'Arkadaşım hangi felaketin beni bu hale getirdiğini sormuyordu. Hayat böyleydi. İnsanlar ayrı ayrı yollara dağılırlardı. Kiminin tuttuğu yol insanı bu Cevdet gibi, muvaffakiyete götürür. Kimininkini de benim vardığım şahikaya çıkarırdı. Bu bir talih, tesadüf meselesiydi. Niçinini, nasılını sormak beyhudeydi.'
Sayfa 156 - inkılap yayınlarıKitabı okudu
Ahmed b. Hanbel, hem hadiste, hem de fıkıhta eşine az rastlanır bir büyük âlimdi. Kur'ân'ın hakkını müdafaa için, ölümü göze almasıyla da bilinirdi. Faziletlerini saymaya imkân yoktu.
ölmeyen bir sevgiliye âşık ol da, derdiyle böyle ağlayıp inleyerek ölmeyesin!