Yaşananlardan kendimi sorumlu tutmak gibi bir hataya hiç düşmemiştim. Fakat biz sıradan bir aileydik. Yalnızca kendimizi düşünerek yaşamıyorduk. Birbirimize bağlıydık. Babam hayat boyu başı dimdik yürümüş, kimsenin hakkını yememiş, kimsenin sıkıntısını görmezden gelmemişti. İnsanların onun hakkında kötü düşünceleri olsun istemez, buna yol açacak davranışlarda bulunmazdı.