Burada, doğruya doğru, bize zılgıt çekilmiyordu, hatta bizimle yumuşak bir ses tonuyla konuşuluyordu, bize hep ölüm dışındaki konulardan söz ediliyordu, ancak yine de mahkûmiyet kararımız daima, imzalamamız istenen her kâğıdın bir ucunda, bizi düşünerek alınan her önlemde, gayet açık ve seçik bir biçimde yer alıyordu: Yaka kartları... Künyeler...
Sayfa 109Kitabı okuyor
Anlaşılan, kökenleri ne olursa olsun, hepsinin aklı sadece buna çalışıyordu. Sanki bu onlara iyi geliyordu. Yeni sapıklık buydu. “Fransa, dostlarım, sizlere güvendi, o bir kadındır, Fransa, kadınların en güzeli! diye başladı şakımaya. Sizin kahramanlığınıza güveniyor Fransa! Saldırıların en alçağının, en dehşetengizinin kurbanı oldu o.
Sayfa 107Kitabı okuyor
Kuran insanın ruhuna, benliğinin derinliklerine hitap eder. Yeter ki insan içindeki o sese kulak verebilsin, o sesi duyabilsin. O ses çok mühimdir, Kur’an o sese hitap eder, insanın gönlüne girdiğinde insanın fıtratını harekete geçirir.
Sayfa 298Kitabı okudu
“Top isteriz! adam isteriz! cephane isteriz!” diye talep ediyorlardı vatanseverler, bıkıp usanma belirtisi göstermeden. Güya zavallı Belçika ve masum Alsace’çık Germanik boyunduruktan kurtulmadıkça bize uyku bile harammış. Bize dendiğine bakılırsa, bu saplantı, en iyilerimizin nefes almalarını, yiyip içmelerini, hatta çiftleşmelerini bile engelliyormuş. Gelgelelim bunlar, hayatta kalanların bir yandan da iyi paralar kazanmalarına engel olmuyordu. Yani cephe gerisinde moraller yerindeydi, söylemesi ayıptır.
Sayfa 105Kitabı okuyor
“Binlerce kilometrelik bir yolculuk tek bir adımla başlar.”
Sayfa 12Kitabı okuyor
Onunla birlikte yeraltına koşuşturmam için ısrar etti, metroya, lağım kanallarına, nereye olursa olsun, yeter ki korunaklı olsun, hem de en uç derinliklere ve en önemlisi de derhal! Şişkolarla sıskalar, kiracılar, uçarılar ya da gösterişliler, topunun birden o kurtarıcı deliklere doğru böylesine doludizgin seğirttiğini görünce, üstüme bir kayıtsızlıktır çöktü. Korkak ya da cesur, bunun pek bir anlamı yoktur. Burada tavşan, orada kahraman, insan aynı insan, burada da orada olduğundan daha fazla düşünmüyor. Para kazanmanın dışındaki her şey belli ki onun çapını fazlasıyla aşıyor. Yaşam ya da ölümle ilgili her şey onun elinin altından kayıveriyor. Kendi ölümünü bile kötü ve çarpık bir biçimde kurgulayabiliyor ancak. Paradan ve tiyatrodan başka bir şeye kafası basmaz onun.
Sayfa 104Kitabı okuyor