Sanki yolumu kaybetmişim de birisine evimin yolunu soruyorum. Beni oraya götüreceğini söylüyor ve güzel, dümdüz bir yolda yürüyoruz. Yol birden sona eriyor. Şimdi de dostum şöyle diyor: "Artık bütün yapmam gereken, buradan evine giden yolu bulmak."
("Vermischte", 1945 (1977,1989))
Sayfa 152Kitabı okudu
Büyülü Ceket
Giyim kuşam zarifliğine değer vermekle beraber, hemcinslerimin üzerindeki elbiselerin dikimindeki kusursuzluk derecesine hiç aldırış etmem çok kere.
Ama bir akşam, Milano’da özel bir toplantıda tanıştığım kırk yaşlarında görünen bir adam, sırtındaki elbisenin pürüzsüzlüğü ve kesilişindeki mutlak güzellikle gerçekten göz alıyordu.
Bilmiyorum
Halk ölüyor, kendi ölümüne alışmış. Çocukların ölümü, kadınların güçlerinin üstünde çalışmaları,herkes için, özelikle de yaşlılar için açlık gibi ölümle sonuçlanacak yaşam biçimleri oluşmuş halk arasında. Ve halk bu duruma öyle yavaş yavaş gelmiş ki, durumunun korkunçluğunu kendisi de görmüyor ve bundan yakınmıyor. Bu yüzden biz de bu durumu doğal
Sayfa 312 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
bir çift göz
Zamanın örtüsünü yavaş yavaş sıyırdı. Hayatı tekrar tekrar bilincine sızdı. Acılı ve kasvetli, kayıplarla, kederle dolu olsa da onun da bir hikâyesi vardı. Dr. Mavi, onun da bunu fark etmesini istiyordu.
İçini açmaktan korktuğu kutu gibi, geçmişine bakmaktan da korkuyordu ama bir kere kutunun kapağını kaldırmıştı. Oradaki boşlukları,
Sayfa 207210 - Kapı Yayınları
Birtakım Adamlar
Gece saat on ikiyi on geçiyor.
Taksim’de saatin altında tramvayı bekliyorum.
Öyle olmasa, bu kadar ince eleyip sık dokumaya lüzum görmez;
vakit gece yarısını geçmişti, derdim.
Epey oluyor. Baharın bu soğuk günlerinde, şu devam eden kıştan
bir buz gibi gece, hatırıma geliyor. O zamanlar daha Camlı Köşk’ün camları ve hanende ilânlarının
