- Hayır! İnanmıyor... İnanmaya ihtiyacı da yok. Sakince ilerliyor. Görünen köy kılavuz istemez. Dosdoğru yoluna gidersin. O da öyle. Yolunu biliyor. Ama ya ben... ileriye gidemiyorum; geri dönmek de istemiyorum; olduğum yerde durmak da zor... Bu durumda kimden bana yoldaş olmasını isteyebilirim? Deyişi bilirsin: Biri bir uçtan, diğeri öbür uçtan tutarsa... işler iyi gider, öyle değil mi? Biri kendi ucunu tutamıyorsa ne gelir elden?