- Yollar Düğümleniyor -
"Daha hiç kendimiz olamamışken, başkaları olmayı sindirdik içimize."
Sayfa 69Kitabı okudu
Yollar düğümleniyor
Daha hiç kendimiz olamamışken, başkaları olmayı sindirdik içimize. Kirlendik; lekelendik iliklerimize kadar. Öylesine sindirildik ki, korkuyoruz konuşmaya bile. Ya da belki en çok konuşmaktan korkuyoruz. En çok, bizi kalbimizden vuracak kelimelerden korkuyoruz belki de. Ağır suskunluklar ardında güvenlikte hissediyoruz kendimizi.
Soğuk Bacalar
Hayat, ayrılığı ömür geçiyor.
Boğazda düğümleniyor yollar.
İstasyonlardan gönül yaşı damlıyor
Her bilet alındığında İstanbul'a.
Kapı eşiğinde bir çift ayakkabı şimdi hüzün
Bir araba kornası uzaklara sevdalı
Ya da ne bileyim bir bacanın vefatı.
Şu doludizgin atları sevdim de
Uzaklara gönlüm, oldu bitti yaralı.
Bazen bir sesi alıyorlar
Yollar düğümleniyor
Artık hiçbir kara bulut, bizim beraber yaşamaya alıştığımız gerçekler kadar karartamaz dünyayı.
Sayfa 87 - VADİ YAYINLARIKitabı okudu
Yollar düğümleniyor
Her sabah kalkıp deli gömleklerini hayat diye geçiriyoruz sırtımıza.
EN ESKI YAZILARIM 2.
Korku. Kor dediğin ateşin alevli közü.
Ku… dediğin belki kul belki kuş belki kum.
Korda yanan kul,
Kordan kaçıp uzaklara uçan kuş,