Kişi, nefsini koyduğu yerdedir.
İnsanlar dört kısımdır:
1- Bilir, bilgili olduğunu da bilir. İşte bu âlimdir; ona uyunuz.
2- Bilir, bilgili olduğunu bilmez. Bu unutkandır; ona hatırlatınız.
3- Bilmez, bilgisi olmadığını da bilir. İşte bu yol gösterilmeye muhtaçtır; ona öğretin.
4- Bilmez, bilgisi olmadığını da bilmez, bilgili gibi hareket eder; bu cahildir; bundan sakının.
Nasıl ki leşten kötü ve pis koku geliyorsa; cahilden de o çirkin cehalet kokusu gelir; bu haliyle o, komşularına ve akrabalarına zarar verir.
"Adalet güneşinin doğacağı ilk yer yöneticinin kalbidir. Daha sonra bu güneşin aydınlığı onun ailesi ve yakın çevresi içinde yayılır, sonra bu güneşin ışıkları bütün halka ulaşır. "
Sayfa 27Kitabı okudu
“Bütün eşya insanla, insan da ilimle güzelleşir. İnsanın kadrü kıymeti aklıyla daha da artar. Akıldan ve İlimden daha hayırlı bir şey yoktur.”
Sayfa 182Kitabı okudu
Iyi bir idareci prensipleri olan ve bu prensipleri tavizsiz uygulayan kişidir.
Gücün yettigi müddetçe , Sakın zulmetme kimseye,
Zulmün sonu günahtır, azap gelir neticede.
Sen uyursun lakin zulmettiğin mazlum uyumaz,
İnan , onun duasına hiçbir engel bulunmaz.
İlim sergisinin üzerine ayağını koymamış her soylu kimsenin sonu zillettir. Her ne kadar mükemmel birisi olsa da, kendinde Allah korkusu bulunmayan her kulun sonu pişmanlıktır
Helal malın hesabı, Haramın ise azabı vardır.
Akıllı insanların nazarında ölüm ile yok olan hiçbir nimetin değeri ve kıymeti yoktur.