Siyaset, yönetim bilimi değil idare biçimidir. Her siyasi, kendine anayasal düzeyde tevdi edilmiş meşru iktidar süresi boyunca kitleleri ve olayları "idare" etmeye çalışır.
Hala siyasilerden ve siyasetten beklenti içinde olmak yahut buna mecbur olduğu vehminde olmak, gayret dediğimiz o müstesna hasletten; sema ötesindekilerle yeryüzündekiler arasındaki sarsılmaz rabıtadan mahrum kalmak demektir.
Bir devletimiz var, payidar olsun. Bir milletimiz var, iki cihanda da aziz olsun. Bir de siyasilerimiz var, bizden ve dertlerimizden uzak olsun.
Yol yapın, köprü yapın ama ayak yapmayın. Cami yapın, havra yapın ama takiye yapmayın. Zanaat yapın, ziraat yapın ama edebiyat yapmayın. Kurdele kesin, ağaç kesin ama ahkam kesmeyin. Hizmet verin, rüşvet verin ama ümit vermeyin.
Tüm enerji ve motivasyonunu siyaset dehlizlerinde yitiren Türk gençliğinin başarısı ile arasındaki yegane engelin adıdır siyaset. Filistin olayları bize gösteriyor ki; her alanda söz sahibi olacak kadar yetkin şahıslar yetiştiremeyen bir millet, adı dünya olan bu deryanın değil amiral gemisi, alelade bir sandalı dahi olamaz.
Ve devlet, bizlerin güveninden sorumludur, başarısından değil. Daha çok çalışacağız. Ta ki siyasetin gölgesi düşmeyecek üzerimize.
Yüzyıllardır keyfi bir yönetim vardı ve çok eskiden bir adalet çağı yaşansa da artık kimse o zamanları hatırlamıyordu.
Sayfa 18Kitabı okudu
*Güzelim ülke, kötü yönetim / Tanrı’nın cezası yönetmelik!”
“Buna tsara, rea tokmela
Hat’o’n kur de randoueala!”*
Sayfa 11 - İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Jack London - Demir Ökçe
"...Kulaklarınızı iyi açın baylar! Kendilerini yok etmek için üzerlerine atılan işçi arılar saldırıya geçince nasıl sıkışırsa arı beyleri petek deliklerine, siz de öyle kıstırılacaksınız köşeye! Toplumu yönetemediniz üstatlar! Yönetim yetkisi alınacak elinizden. İşçi sınıfının bir buçuk milyon yumruğu, bütün işçilerle birleşecek ve yönetimi alacak elinizden. Bu devrimdir, üstatlarım, devrim! Elinizden gelirse, buyurun durdurun bu devrimi!'
Sayfa 88 - İthaki Yayınları , ( 4. Baskı , Nisan 2017)Kitabı okudu
Mükemmel toplumda hükümet değil yönetim olur, yasa değil yükümlülük olur, ceza değil, düzeltme araçları olur.
Gazzali ve Nizamülmülk gibi dönemin yöneticileri ve aydınları, çökmekte olan bir uygarlığın yıkılışını engellemeye çalışan gerici-muhafazakâr düşünür ve siyaset adamlarıydı. Kuşkusuz Gazzali'nin ortaya attığı tezlerle hem düşün tarihinde hem de Islam ülkelerinin tarihsel gelişiminde bir katkısı olmuştur. Ancak önerdiği siyasi-kültürel program da felsefesi gibi gericiydi. Her şeyin yaratıcısının Tanrı olduğunu, insanlığın kaderinin her aşamada Tanrı tarafından çizildiğini düşündüğünden dolayı toplumların itaatkâr olmasını; eğer uygulanması gerekiyorsa despotik bir yönetim tarzının benimsenmesi gerektiğini savunuyordu. Bu yüzden de muhalif aydın ve düşünürlerin yoğun ilgisine mazhar olmuş Batıni hareketlere düşmandı. Onların özgürlük ve eşitlik davasını din ve devlet düşmanlığı olarak görmekteydi. Bu nedenle Gazzali, eşitlikçi ve özgürlükçü hareketleri ve isyanları lanetlemiştir. Ona göre bu akımlar, Tanrı'nın ve peygamberin halefi olan Halife'nin buyruğuna karşı gelmektedir. Ona göre Allah istediğine mal-mülk verir, istediğini de rezil ve rüsva ederdi. Eğer biri "acınacak durumdaysa" bunun bir sebebi vardır ve bu Allah'tandır. Gazzali siyasi açıdan da gericiydi, fakat bunlar iki farklı düzlemdir.
Sayfa 321Kitabı okudu
