Varoluşçuluk kendini, sorgulayıcı olarak, sorgulanan ve sorgulama yapmakta, ancak, Kierkegaard'ın Hegel'e karşıçıkış örneğinde görüldüğü gibi, bireyin usdışı özgüllüğünü evrensel Bilgi'ye karşı çevirmemektedir. Tersine, o, sözkonusu Bilgi'ye ve kavramlar evrenselliğine, insan serüveninin aşılmaz özgüllüğünü yeniden sokmayı istemektedir.
Obeklerin çeşitliliği ile bir zamanlı görüş açısından tasarımlanmış çeşitlilik toplumların ayrı zamanlı evrimi, insanbilimin kavramsal bir bilgi üzerine kurulmasını önlemektedir.
Eylem devinimi olarak yaratilmaktadir.
Hem sürekli olarak sınıfımızı aşmaktayız, hem de sınıfımızın gerçekliği sözkonusu aşma edimiyle birlikte kendini ortaya çıkarmaktadır. Olanaklı olanın gerçekleşmesi, toplumsal dünyada, zorun- lu olarak, bir nesne ya da bir olayın yaratılmasıyla sonuçlanmaktadır, işte bu gerçekleşme, kendi nesnelleşmemiş olmaktadır, bu nesnelleşmede yansıyan özgül çelişkilerse yabancılaşmamıza tanıklık etmektedir.
Kendini insanın çalışmasıyla yaratan bir toplumun yapıları, her bir birey için, nesnel bir başlangıç noktası ortaya koymaktadır: böylelikle, insanın gerçekliği, emeğinin doğasında ve aldığı ücrettedir.
Fikir, kendini dilin maddeselliğinde dışsallaştıran kişinin kendisidir.
İnsan içten kilitlenmiş bir durumdadır, kendisini saran bu duvarlardan kurtulamamakta ya da bir başka deyişle duvarlarla kuşatılmış olduğunu bilmektedir.