Yaşamın aşırısından ve sevginin aşırısından
Başıboş bırakılmış umut ve korkudan
Bizi koruyan
Her kimlerse o tanrılara kısa bir teşekkür sunuyoruz
Hiçbir yaşam sonsuz olmadığı
Ölüler asla dirilmediği ve
Kıvrılarak akan en yorgun ırmak bile bir yerde denizin güvenine kavuştuğu için…
Jack london
Olmasın göz göz yüreğin,
Tek parça seviyorum ben onu
Nemesis heykeli gibi dur sen orada
hep mağrur,
Biz tükenirken seni büyüttü sanma
Zaman, benden arta kalanlarla
Biz perişan olalım, sen yardımcı ol,
celladımıza,
Sevmiyorum seni
diyemiyorsam, lal oluşumdan
Aşka…
Fırtına dinse bile, nasıl
Geleyim yanına?
Parçalanmış kayıkla,
Yüzmemi bekleme yorgun bu halimle.
Aşılmaz bir mesafe önümüzdeki
Çin’den bir set adeta.
Olmasın göz göz yüreğin,
Tek parça seviyorum ben onu
Nemesis heykeli gibi dur sen orada
hep mağrur,
Biz tükenirken seni büyüttü sanma
Zaman, benden arta kalanlarla
Biz perişan olalım, sen yardımcı ol,
celladımıza,
Sevmiyorum seni
diyemiyorsam, lal oluşumdan
Aşka…
Fırtına dinse bile, nasıl
Geleyim yanına?
Parçalanmış kayıkla,
Yüzmemi bekleme yorgun bu halimle.
Aşılmaz bir mesafe önümüzdeki
Çin’den bir set adeta.
DİRİLİŞ!
..gecesinin tek bir nabız atışı vardı: Ağaçlarda, yağmurda, çamurda; alacakaranlıkta, ağır ağır çekilen karanlıkta, silikleşmiş gölgelerde, yorgun kaslarda; sessizlikte, insana ait nesnelerde, dalgalanan taş yolun kıvrımlarında, sözle ve hayalle ulaşılamayacak düzene göre bambaşka, acayip bir ritimle atıyordu;
saçlar, bedendeki dökülen dokulardan farklı bir tempoya uymuş, büyüme ve çöküş ayrı ayrı yönlerde ilerliyordu;
yine de yankılanan şu binlerce patırtı, tutarsızca depreşip duran şu gece gürültüsü, görünüşe göre çaresizliğin üstünü örtmek için meydana gelmiş ortak süratin öğeleriydi: Meselelerin arkasından inatla yeni meseleler ortaya çıkıyor ve ufuk çizgisinin üzerinde artık birbirlerine bağlanmıyorlardı. Böylece sonsuza kadar açık unutulmuş bir kapı: asla açılmayan bir kilit. Bir yarık: bir çatlak.
.
Sayfa 111 - Can Yayınları 2. BaskıKitabı okudu
