Yorgun.
Yürek de yorgun, ruh da yorgun.
Sadece kalem değil mürekkepte yorgun...
Ruh halimi anlatacak kelime yok gönül heybemde..
Yorgun mu,
Huysuz mu,
Kederli mi,
Yoksa İçli mi..?
Bilmiyorum...
Her kelime biraz eksik,
Her cümle biraz hüzün...
Ulus Baker'le ilgili şimdilik son yazıdır. Keyifli okumalar...
KES KULAKLARI, GEÇİR SİCİME…
Ulus Baker’in babası Sedat Baker ruh bilimci bir doktordur. Kıbrıs savaşı zamanında çalıştığı hastaneye yaralı askerler tedavi edilmesi için getirilir. O sırada Ulus ise babasının yanında oturup, çocuk haliyle getirilen yaralıları ve tedavi sürecini
Olvido
youtu.be/LU-k-qvC8ZA?si=...
Ahmet Muhip Dıranas
İsmet Özel sesinden..
Hoyrattır bu akşamüstüler daima.
Gün saltanatıyla gitti mi bir defa
Yalnızlığımızla doldurup her yeri
Koyu bir hüznün aydınlık yarınlarına sesleniyorum
Attığım kulaçların haddi var hesabı yok
Bildiğim yollar bilmediklerine çıkarken
Dirayet timsali zihnim aklımı selim tutmaya çalışıyordu
Düşünce hızım konuşmamdan hızlıydı
Enerjimin katmanları mitokondirileriyle sekronize
Bir tat,bir doku bir ruh ne aranıyordu?
Bilinmezlik girdabı masumca beni içine çekiyordu
Yorduğum hayat sıra kendisine gelmişcesine yormaya hazırlanıyordu
Nasıl kıyardı? Hırçınlaştırırdı öfkesine yenilenleri
Sakinlik bir meziyetti
Bana verilmemiş olan başkalarına ise hediye edilen bir armağan
Yanıma bıraktığım boş koltuk artık silik ve yorgun
Hevesi de yok birikmiş gölgeler
Yanıma düşürdüğüm gölgem şeffaf ve parlak
Bir dilek tuttuk yarınlara
İnce bir sızı kapanıyor artık
Çektiğim sürmeler artık yazgıma
Silemesin kimseler kendimden başka ...
16/10/2023
Pınar PEKĞÖZ
Rüyamda gördüm seni
Dün gece rüyamda gördüm ben sizi
İkimiz sahilde berabermişiz
Enginde soluyan yorgun denizi
Saran ufuklara ruh olmuşuz biz
Ak benekli siyah tülüyle gece
Alırken bir solgun günü koynuna
Gözlerin mahmurdu senin gizlice
Bir bûse kondurdum güzel boynuna
El ele gülerken her şen yıldıza
Saadet çok uzun sürecek sandım
Hayat dediğimiz o fettan kıza
Aldanmak isterken birden uyandım
Şimdi ne gece ne deniz ne de siz
Görmüyorum artık o nurlu yeri
Elemle inleyen kalbimde yalnız
Biçâre şiirimin kafiyeleri
Nazım Hikmet RAN
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Hoş geldin yeni yaşım, güzelliklerinle gel :)
Cemal Süreya' nın da dediği gibi: " Sadece yorgunum. Ne küs ne yalnız ne aşığım." Fiziksel bir yorgunluk değil bu kalbim yorgun, ruhum yorgun. İyi niyetimin defalarca kez suistimal edilmesinden, insanların beni işi düştüklerinde bilmelerinden yoruldum. Sürekli dinlemekten, sürekli kendi yüküm bana ağır gelirken başkalarının yükünü
MARIENBAD AĞIDI' ndan
Goethe 74 yaşındayken, 19’unda bir genç kızı Ulrike’yi sever. ağzından yazdığı, şimdiki ruh halini şaşırtıcı bir biçimde ifade eden aşağıdaki dizeleri koyar.
Bu şiir reddedilmesi üzerine duyduğu üzüntüyü yansıtır. Goethe şiiri 5 eylül 1823 yılında Cheb'ten Weimar'a giderken yazmaya başlar, 12 eylül'de yolculuğunun bitmesiyle
İnsan kendisi ile vedalaşabilir mi?
Yoruluyorum. Gençlik denilen yanılsamanın ne gücünü ne de güzelliğini hissediyorum.
Yazmak istediğim o kadar şey var ki. Neleri ertelemişim ve nelere geç kalmışım... Zayıf ve güçsüz görünmemek için, ruhumun yaşadığı ızdırapları görmezden gelip, bedenimin çürüyüp gidişine seyirci olmuşum.
Ancak ruhum çoktan vedalaşmaya başlamış. İnsanoğlunun kendi vedasını inkar etmekte ne kadar ısrarcı olduğunu yeni anlıyorum. Aynı zamanda bu bedene hapsolmuş çaresiz ruhumu, zihnimi suçlayarak yine en büyük kötülüğü kendime yapıyorum, sesi çıkmıyor diye ne kadar üstüne gidiyorum öyle.
Bu durdurak bilmez vicdansız, merhametsiz yanımla başka bir insan tanıştı mı bilmiyorum.
Çünkü kimsenin beni nefs olarak hatırlamasını istemem. Umarım hatırınızda ruh olarak kalmayı başarabilirim. Ya da siz nefsinizi bir kenara bırakıp ruhunuzla hatırlayabilirsiniz beni.
Artık bir önemi olmasa da, sizleri nefsimden korumak adına hayatımdan ve gençliğimden ödün verdiğimi bilmenizi isterim. Çünkü kimi nefsimden korumaya çalıştıysam nefsimi karşıma aldım ve onu zaptetmek adına ruhuma derin yaralar açtım.
Çoğu zaman haklı olduğu halde nefse karşı gelmenin ne kadar güç, inanmayıp görmezden gelmenin bile bile gözünü kör, onu duymamaya çalışmanın aleme ve kötülüklere sağır olmak olduğunu bilmiyorsanız daha mutlu olurum. Çünkü bunları bilmiyorsanız ne bu kadar yorgun ne de ölümle baş başasınızdır…
m.c.d
Eylül 2021