Elimde kitabım, okuyorum... Bir anda uyku bastırıyor, düşümde Einstein'ın düşlerini görüyorum. Her yerde saatler, saatlerin ortasında ben. Her bir saat zamanın uzak, gizemli bir köşesinden gelmiş, her bir saat ayrı bir dünyaya açılan kapı... En büyük saat çok yavaş, çok sinsi ilerliyor, yılları ölçüyor. En küçük olan delirmiş gibi dönüyor, vızır vızır saliseleri gösteriyor. Kalbimde de saat, tıkır tıkır çalışıyor, beynim her daim her saati kendi saat dişlilerinden geçiriyor. Sonra siyah ve beyaz spiral döngülerle büyüyen dev bir girdap tüm rakamları, tüm saatleri içine çekiyor. Zaman girdapta dönüyor, dönüyor ve başka bir aleme geçiyor. Tüm saatler bu dev girdapta bükülüyor, eriyor... Mekanik bir düş, sert bir düşüş, uyanıyorum. Uyanıyor ve kan ter içinde anlıyorum. Bitecek! Bu saatlerin hepsi bir gün duracak...
Yorum içinde bir hikaye, yazardan bana, benden size açılan bir kapı. Çağrışımlar ve göle atılan bir taşın ardından büyüyen, açılan çağrışımlar...
Zamanı anlamayı hep istemişimdir... İlgi alanınıza giriyorsa mutlaka okuyun derim...
