Kitabı okumadım fakat kitaptan bolca alıntı okuma fırsatım oldu. İncelemelerini de okudum. Kitabın puanına ve karşıt bir incelemedeki 400 küsür beğeniye bakılınca çoğunlukça beğenilmediği hatta iğrenç bulunduğu malum. Zira bu yönde bolca yorum var.
"Duymak istemiyorum, tahammül edemiyorum" ları bir yere kadar anlayabiliyorum. Bazılarının naifliğe varan hassasiyetleri, bazılarının "içimizdeki şeytanı uyandırmayın" çığlıkları, ve malesef bazılarının da "bu kadar ayrıntılı şekilde insanlar bilgilenirse, biz afişe oluruz, rahat rahat at koşturamayız" korkusu var. Üzgünüm ama bazı şeyleri görmek ve bilmek istemeyişimiz onları yok etmiyor. "Ben dayanamıyorum. Yüreğim kaldırmıyor." diyecekler. Kurbanların da yüreği kaldırmıyor. Onlar da dayanamıyor. Kimse böyle iğrençlikler olsun istemiyor. Ama oluyor. Böyle insanlar var. Olmasın istiyoruz ama var. Varsa da biz bilmeyelim. Peki ya kurbanlar?
Dizilerde keklik avlar gibi adam vuran kabadayılar hiç tepki çekmiyor. Rating rekorları kırıyorlar, kral gibi saygı duyuluyor bunlara. Bunlar hiç hassasiyet oluşturmuyor insanlarda. Çünkü matah bir şeymiş gibi, saygı duyulası insanmış gibi servis ediliyor. Ama bir kitapta, tüm dünyada büyük bir insanlık utancı olan pedofili ayrıntılı bir şekilde anlatılınca, üstelik de kötü bir şey olduğu ve çok kötü sonuçları olacağı ikazıyla birlikte yazıldığında, kurbanın ve failin düştüğü durumun vehameti ile belki bir caydırıcılık oluşturur ümidiyle, o tarz uyarıcılarla birlikte sunulmasına rağmen yazar linç ediliyor.
Pedofili tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de var. Bu bir insanlık suçudur. Lanetlenmesi gereken insanları bu konuda uyarıp farkındalık yaratmaya uğraşan yazarlar değildir, pedofillerdir. Böyle yaparak kurbanı değil, pedofilleri koruduklarının farkındalar mı acaba?
Gerçi tacize uğrayan kadının suçlandığı, tecavüzcünün hem adalet karşısında, hem de toplum nezdinde aklandığı bir dünyada, yazdıklarım fazla ütopik oldu sanırım.
Bu arada kitaptaki tek hikaye bu değil biliyorum. İncelemenizde bahsettiğiniz her hikaye ayrı ayrı yoruma ve tartışmaya değer konular. Ama devam etmek istemiyorum. Zira yeterince uzattım ve benim bile kafam bulandı. Daha fazla toparlayamayacağım. Kusura bakmayın.
Elinize sağlık. Kitapla ilgili okuduğum en güzel inceleme sizinki oldu.
Teşekkür ederim. Beğenmenize sevindim.
Kitapta, en ufak bir ozendirme yok. Zira bu kitap saygın bir ödül de almış. Tabi, bu da kıstas değil diyen çıkar, bir noktaya kadar anlayabilirim. Defalarca da basılmış. Şimdi bu kitabı okuyup ondan sonra ödül vermeyi layık görenler, basanlar tecavüze, çocuk istismarina ozendirmeye rastlamamışlar ama kitabı okumayıp yazara hakaret edenler ve kendisine türlü türlü ithamlarda bulunanlar rastlamış ve kesinkes eminler. Garip gerçekten.
Kitabı tavsiye ediyorum. Okursaniz ve yazarsanız incelemenizi zevkle okuyacağım.
#86481399 az önce bu alıntıya yorum yaptım. Osman Şahin'in anlattıklarından ne farkı var? Linç olayı sanırım yazara göre yapılıyor, ya da şahsın yazarı beğenip beğenmemesine göre. Arkasına aldığı kitle de destek veriyor.
Kitabı okumayı düşünüyorum. Osman Şahin'in "Kolları bağlı doğan" kitabını okudum. Edebî dilini, bakış açısını, üslubunu çok sevdim. Hatta yazarın Sunay Akın ile bir söyleşisini de izledim. Yazarlığı dışında, kendisini de sevdim.
İncelemeye gelince, bir süredir okuduğum hiçbir kitaba inceleme yazamıyorum. Tuhaf bir hâl. Umarım dediğiniz gibi olur da, bu kitabı okuyup tekrar inceleme yazmaya başlayabilirim.
Sultan hanim, dediklerinize ek olarak linç eden insanların bu ilahiyatçının şu sözlerini de değerlendirmeye alsalar keşke. #52992732 Buna ek olarak, hadis ve tefsir kitapları, mezhep imamlarının cinsellik konusundaki fikir ve yorumlarını da değerlendirmeye alsınlar lütfen aynı 'hassasiyetle'. Daha spesifik bir olayı örnek verirdim de gerek yok. Kendileri bulsun. Ve sizin verdiğiniz alintinin olduğu kitapta daha üst örnekler de vardı. Tabi, bilgi veren kitap bu, ozendirme yok denecektir.
Sık sık derim, bir paylaşıma insanların yaklaşımı ilk beş on yoruma göre şekilleniyor genellikle. Bu ilk beş on yorum da paylaşımın kitlelerin duygularını manipüle etmesine göre şekilleniyor genellikle.
Sultan Hanım, bir Fakir Baykurt alıntısına "müslümanım diyen bu adamı okumasın!" diye bir yorum yapılmıştı. Fakir Baykurt, Aziz Nesin, Osman Şahin gibi tarafı belli yazarlar, ülkenin saklanmaya çalışılan kokuşmuş taraflarını açık eden yazarlar sevilmiyor bazı güruhlarca ve az da değiller. Hatta Madımak'ta olanları hepimiz biliyoruz. Bugün imkan olsa yine aynı şeyi yapacak milyonlar var bu ülkede. Yakamadıklarını sanal linçle yok edebileceklerini, onların okurlarının da gözünü bu yolla korkutabileceklerini sanıyorlar. Bir çeşit tatmin şekli..
Aynen öyle. Yakamıyoruz bari sosyal medyada linç edelim diyorlar. Ülkede yaşanan pisliklerin üstüne örtmeye çalışıyorlar, açık açık yazanları da linç etmeye çalışıyorlar. Yasaklarla hiçbir yere gelinemeyeceğini hala anlamadılar.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.