Hocam,müthiş bir şey ortaya atmışsınız. Yazınızı okurken,kitap da geçen hadiseler perde olup gözlerime indi.
Ne yazık ki değişen bir şey yok. Modern çağda cahiliye dönemini yaşıyoruz. Kadınlarımız artık toprağın altına gömülüyor;dövülerek,sövülerek evlerin içine gömülüyor. Dedim ya modern çağda cahiliye dönemini yaşıyoruz. Şimdi ise fabrikalarda değil de özel okullarda yeni mezun olan öğretmenleri sömürüyorlar. Urbanlı köleler yok artık modern çağdayız kravatlı köleler var.
Yüreğinize,kaleminize sağlık hocam.
Ne yazık ki kelimeler her şeyi anlatmaya yetmiyor bu yüzden de teselliyi ağlamak da buluyoruz. Yüzümüzdeki acılar görünmesin diye tebessüm ederek üstünü örteriz. Sahi acı ayıp bir şey mi?
Bu özel okullarını ayak da tutan da devlet hocam. Adam diyor ki "Bu kadar öğretmeni beni nasıl alacağım hem bu kadar öğretmeni alırsam ben nasıl "yol" yapacağım. Biraz kapitalistlerin yanında sürünsünler." Ben de özel bir okulda temizlik personelini olarak çalışıyordum haksızlık olduğu için başkaldırdım beni kovdular. Ağrıma giden beni kovmaları değil,üniversite bitirmiş ağabeylerin,ablaların kapitalistlerin safında olması... Daha söylenecek birçok şey var ama burada keselim.
Sizin de naif yüreğinize sağlık hocam. Var olun.
Mehmet Akif Ersoy ile bir şair arkadaşı taşıta binecek paraları olmadığı için yürümeyi yeğlemişler. Biri önlerine çıkıp:
"Çok açım,ekmek parası" demiş.
"Akif'in arkadaşı da "Sen okuryazar mısın? " demiş. Adam da "Yok." cevabını vermiş. Akif'in arkadaşını da hayretler içinde "Demek bu ülkede okuryazar olmayan da aç kalıyormuş." demiş. Gülsek mi,ağlasak mı?
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.