Metin abi çok teşekkür ederim. Yeşilçam masalını, eski İstanbul'u aldım kabul ettim :) Siz o zamanlarda hem hayal perdesini seyre dalmış hem de o kahramanlarla bizzat hayatın içinde temas etmişsiniz.
Ben de 80lerin sonu ve 90larda geçen çocukluğumda hep bu filmlerle büyüdüm, tabi ki televizyonda. İnternet yoktu henüz, özel kanallar yeni yeni hızlanıp diziler de yavaş yavaş yükselişteydi. Fakat bu filmler başkaydı. En çok Cüneyt Arkın'ı severdim ben, kahramanımdı. Bu vesileyle onun adına özür dileyebilirim ayıp etmiş gerçekten :) Aslında sana ettiği bana ettiğinin yanında sinek vızıltısı gibi kalır. Kara Murat, Malkoçoğlu, Battal Gazi ve diğer rolleriyle içime işlemiş, çocuk ruhuma karşılık gelmiş. 10 yaşlarındaydım, bir gün artık dayanamayıp filmlerdeki gibi bir numaraya karar verdim, yüksekçe bir yerden bir replik fırlatarak atladım, çaaatttt!!!! Bacağım kırıldı tabi. 3 ay yürüyemedim. Üzerinden 25 sene geçmiş , şimdi sor bana pişman mıyım? Hayır, feda olsun.
.
Bir de Hababam Sınıfı var ki bu milletin ortak değeri olmuş artık malum. Liseyi 2000lerin başında bitirdim. Okul bittikten kısa bir süre sonra bir gün okul yolundaki minibüse binmiştim, yanıma 50 yaşlarında, siyah gözlüklü biri oturdu.Kafamı çevirdim baktım ki Hayta İsmail, bir daha baktım o işte ya.Biraz özensiz ve tedirgin bir hali vardı. Abi siz o değil misiniz diyecek oldum, diyemedim saklanmak ister gibiydi.
Yeşilçamda en çok yakıştırdığım ikililer ise,
Cüneyt Arkın- Fatma Girik
Ayhan Işık- Filiz Akın
Kadir İnanır-Türkan Şoray
Bu film burada bitmez, eline yüreğine sağlık ağabey :)
youtube.com/watch?v=9wVR8Ma...
O.o Yazınızı okuduktan sonra aklıma, kendini Pikachu zannedip camdan atlayan çocuk geldi. Onun yüzünden Pokemon'u televizyondan kaldırmışlardı. Zor zamanlardı. Hâlâ travma olarak aklımda duruyor. Sizin çocukluğunuzun güzel geçmiş olması ve bağlarınızın bu kadar iyi olması da mutlu etti. Metin Bey'in ve sizin iletiniz sayesinde geçmişe yolculuk yaptım. Buradan ikinize de teşekkür ederim.
You need to log in to be able to comment.