Alıntı yaptığım bölümde Nietzsche
'Yedi tane kadın-aforizması'ndan bahsediyor. diğerlerini alıntı yapmadım malum kadınlar hakkında çok farklı(ters) görüşleri de var.
-Asil isim, güzel bir fizik, üstelik tam bir erkek: Ah keşke benim olsaydı!
diyerek sadece görünüşe aldanan kadınları eleştiriyor.
Geri kalan aforizmalarda da eleştiri var ama benim alıntıladığım öncelikle belirtmek gerekir ki alıntıda dikkat edilmeyen kısım şu
Erkekler kadınları
-daha narin, incinebilir, tatlı ve daha fazla ruh dolu olarak kabul ediyor.
Yani değerli buluyor.Kafesi kötü olarak görmeyin değerli görüldüğü için kafes benzetmesi yapılıyor. Değersiz şeyler için zaten kafese gerek duyulmaz değil mi. Yani eleştrisel olarak yaklaşmıyor.
Not: Dediklerim benim Nietzsche den anladıklarım farklı anlam çıkaranlara da saygım var.